Grotten van Postonja

De weersvoorspellingen zijn voor vandaag minder. Er wordt de gehele dag regen verwacht. Jammer, we wilden de mooiste hike in Bohinj doen: een rondwandeling in de Mostnica Gorge van ongeveer 11 kilometers met prachtige verhalen. Zo gaat de legende over Devil's Bridge dat de duivel de brug in Mostnica Gorge bouwde in ruil voor de ziel van de eerste die het durfde om de brug over te steken. Echter, de dorpelingen bedachten een plan en dwongen een hond over de brug te lopen. De duivel kreeg de ziel van de hond. Kwaad als de duivel was, sloeg hij met zijn hondenstaart een deel van de brug kapot.

Misschien een andere keer dan maar? De reisleidster tovert weer een ondergrondse activiteit uit haar Google Drive-archief. Spierpijn herinnert ons nog aan ons geweldige dag in mount Peca. Vandaag maar minder avontuurlijk. In het appartement kopen we alvast, via internet, tickets voor een rondleiding in de grotten van Postojna. 

Vanaf ons appartement is het 40 minuten rijden. Het is nog geen hoogseizoen, maar het is toch al behoorlijk druk. Alle toeristen hebben natuurlijk een regenachtige dag. De grotten van Postojna zijn één van de populairste attracties van Slovenië. De grot is de langste druipsteengrot van Slovenië en de op een na langste van de wereld. Van de 24 kilometer is er ongeveer zes kilometer opengesteld voor het publiek. 

In beide Wereldoorlogen speelden de grotten een grote rol. Het grottenstelsel werd als munitieopslag en slaapplek gebruikt. Zo moesten Russische oorlogsgevangenen in de Eerste Wereldoorlog een brug bouwen over een diepe kloof in de grotten, terwijl er in de Tweede Wereldoorlog zo’n duizend tonnen vol brandstof werden bewaard voor de Duitse vliegtuigen. 

De rondleiding is om 12.00 uur in het Engels, Duits en Sloveens. De Italianen hebben pech. Het verzamelbordje wordt omgedraaid. Na het controleren van ons ticket lopen we naar de Engelse sprekende gids. Bij de ingang stappen we in een open rode trein, die ons drie kilometer diep in de grotten brengt. In de grot ligt een dubbele spoorlijn. De trein rijdt vlak langs grote en kleine stalagmieten en stalactieten. De treinrit is echt heel indrukwekkend. Het eindstation ligt in een grote ondergrondse kamer. Vanaf hier ontdekken we de grot lopend, onder begeleiding van een Russische gids. 

De wandeltour door de grot duurt ongeveer een uur. We lopen langs stalagmieten en stalactieten, sommigen zelfs aan elkaar gegroeid. De gids leert ons een ezelsbruggetje voor het verschil tussen een stalagmiet en stalactiet. Een stalactiet is een letter T, aan het plafond (of 'tieten hangen net als stalactieten', zoals we op internet lezen, maar dat mag onze gids vast niet vertellen).

Al snel zijn we de gids kwijt. Verdwalen is onmogelijk, dus we nemen op ons gemak foto's. Het is natuurlijk slecht verlicht en flitsen mag niet. Met allerlei verschillende instellingen spelen we met de camera. De rotsformatie die lijkt op de toren van Pisa, de 5 meter hoge hagelwitte stalagmiet ‘Brilliant’, de Grote Berg, de Russische Brug, de Witte Hal gaan op de foto. 

De Spaghetti grot is echt spectaculair. Het plafond is bezaaid met minuscule witte stalactieten,  ontstaan doordat er duizenden jaren lang kalkhoudende water naar beneden druppelde, die als spaghettisliertjes naar beneden hangen.

Al in de 17e eeuw bestonden er verhalen over een verschrikkelijke draak die in de grotten van Postojna leefde. Een bleke, bijna doorschijnende huid, ongewone rode plukjes, geen ogen, vier ledematen en slechts tien vingers. In werkelijkheid is het een babydraakje, de grottenolm. De salamander is blind, maar kan uitstekend ruiken en horen. Het beestje is ongeveer 25-30 cm lang, kan tot 12 jaar zonder voedsel overleven en 100 jaar oud worden. Aan het einde van de wandeltour is een aquarium waarin olmen leven. Met het blote oog is het al moeilijk om de olmen te zien. Een olm fotograferen zonder flits lukt niet. Daarom hebben we een foto van internet gehaald. 

Bron: https://allthatsinteresting.com/olm-salamander

Op 9 km van de grotten van Postonja ligt het Predjama-kasteel. Het kasteel is in de 12e eeuw gebouwd in de ingang van een grot op 123 meter hoogte in een bergwand. Onder het kasteel ligt een grottenstelsel. Al in het stenen tijdperk woonden er mensen in de grot. Bij de ingang van de grot zijn overblijfselen uit de Romeinse tijd gevonden. De legende zegt dat het kasteel de schuilplaats was van de voortvluchtige ridder Erasmus van Lueger, de Robin Hood van Slovenië. Op internet hebben we gelezen dat het kasteel niet echt bijzonder is, dus we hebben besloten om niet naar binnen te gaan. Vanaf een lager gelegen parkeerterrein maken we een paar foto's. 

Tijd om de koffers te pakken. Vrijdag rijden we door naar nationaal park Plitvice meren. 

Volgende dag Vorige dag