Mabula Private Game Reserve - Kwafubesi Tented Camp

De B&B ligt vlak bij de luchthaven. Dat was gisteravond heel fijn, maar het luchtverkeer gaat in Johannesburg dag en nacht door, dus af en toe horen we in bed wel een vliegtuig landen of opstijgen.

De koffers zijn niet uitgepakt, dus we kunnen gauw uitchecken. Om 9 uur staat onze huurauto voor de deur. We rijden in een Nissan Magnite, met automaat. In Zuid-Afrika rijden ze links, dus dan is een automaat toch wel fijn. Even weer omdenken want de ruitenwisser zit nu links en de richtingaanwijzer zit rechts in de auto. Dus bij de eerste kruising zwaaien de ruitenwissers nog over de ramen, maar het went weer snel. Op naar Mabula Game Reserve, bijna 200 kilometer noordelijk vanaf ons eerste overnachtingsadres.

Net voorbij Pretoria - op de N1 richting de hoofdstad Polokwane van de provincie Limpopo - maken we kennis met het electronische tolsysteem in Zuid-Afrika. Onze huurauto heeft een e-tag. Zodra we onder de elektronische tolpoort rijden, horen we een ‘piep’. De tag registreert ons en geeft aan het autoverhuurbedrijf het tolbedrag door. Per maand betalen de Zuid-Afrikaanse automobilisten maximaal 450 Rand (= € 24) aan tol. Met onze route dragen wij al goed bij aan het wegennetwerk in Zuid-Afrika.

Onze vakantie begint in Mabula Private Game Reserve, een wildreservaat van zo’n 125 km2,  uitgegroeid tot een natuurbeschermingsgebied dat bedreigde diersoorten beschermt en duurzaam toerisme in de Waterberg-regio onderhoudt. Zo leeft sinds 2022 een roedel van vier wilde honden in het reservaat, inmiddels al uitgebreid met zes puppies. En dan te weten dat er in heel Zuid-Afrika maar 650 wilde honden leven. De roedel staat zeker op onze bucketlist.

Bij Mabula Game Lodge checken we in. We overnachten twee nachten op Kwafubesi Tented Camp, 20 minuten rijden van Mabula Game Lodge. De auto parkeren we bij de receptie. Vandaaruit worden we naar het kamp gebracht. Vlak voor het kamp staat een hoogzwangere giraffe, net naast de weg, ons van top tot teen te bekijken.

Aan de rand van de savanne, verscholen onder bomen staan vijf safaritenten. Elke tent staat op een verhoogd platform, met een eigen houten terras met uitzicht over de omringende wildernis. En een buitendouche. Op de savanne leven de Big Four, alleen de leeuw loopt niet vrij rond op ons kamp.

Om half 5 rijden we weg voor onze eerste game drive. Tweeëneenhalf uur gaan we op zoek naar de zestig zoogdieren, driehonderd vogels, honderd planten en talrijke reptielen en insecten in het reservaat. Niet alleen de Big Five leeft hier, maar ook de Little Five: de mierenleeuw, de luipaardschildpad, de buffelwever, de olifantspitsmuis en de neushoornkever. Wat zou moeilijker te spotten zijn? Langs onze tent loopt in ieder geval een duizendpoot, die een aanval van een schorpioen nog maar net weet af te slaan.

Om 4 uur drinken we nog een kopje thee met allerlei hartige hapjes. Vanaf het terras zien we een groep zebra’s grazen, met als toeschouwer een baviaan. En als we dan in de jeep stappen, zien we na een paar honderd meter zebra’s, wildenbeesten, impala’s, wrattenzwijnen ….. Op de middag gamedrive gaan we op zoek naar de olifanten, die bezig zijn een berg over te steken. Wanneer we de berg bereiken, zien we nog twee olifanten tussen het struikgewas. Met hun slurf trekken ze takken met blaadjes van de bomen. Dan besluit het mannetje op de weg te gaan lopen. We kunnen geen kant op, behalve achteruit de berg oprijden. Stap voor stap komt de olifant dichterbij. Bij iedere stap gaan wij een wiellengte achteruit. Ook het vrouwtje stapt op de weg. Samen lopen ze op onze auto af. De gids hoopt dat de olifanten weer in het struikgewas afdalen, maar nee hoor. Ook de oren gaan klapperen, dus voorzichtigheid geboden. Langzaam zetten de olifanten een drafje in. We gaan steeds sneller achteruit. Het wordt steeds lastiger om achteruit te rijden. Langs het pad lopen enorme geulen waarin het regenwater naar beneden is gespoeld. De gids probeert om de auto toch te keren. Na vijf keer steken - en gelukkig blijven de olifanten op gepaste afstand wachten - lukt het om de jeep te draaien en kunnen we weer terug naar ons kamp. Tijdens het diner krijgen we nog bezoek van een groot stekelvarken, die zeer geïnteresseerd is in de keuken van het restaurant.

Op de ochtend gamedrive staan de leeuwen op het programma. Om half 6 start de gids de motor. Het regent weer. We rijden naar een afgesloten deel van het reservaat. En dan begint de zoektocht. Niet alleen door ons, maar samen met nog vijf andere jeeps. Via de radio houden ze contact. We doorkruisen het gehele gebied. Na meer dan twee uur zoeken ontdekken de  gidsen in welk gebied de leeuwen lopen. Het gebied wordt steeds kleiner gemaakt. En dan zien we een enorme groep leeuwinnen - we tellen er zeker wel 16 - met een prachtige leeuw, vol zwarte manen. De groep splitst zich op. We volgen de jonge leeuwinnen nog een tijdje. Het lijkt alsof ze willen gaan jagen. De andere dieren in het gebied worden onrustig. Helaas raken we de leeuwinnen kwijt.

Tussen de middag genieten we weer van een heerlijke lunch. In de stromende regen zien we een rood hartebeest - eenzaam - liggen. Hartebeesten leven in kuddes, dus we vragen ons af waarom het hartebeest alleen is. En waarom gaat het hartebeest in de regen liggen? Na een kwartiertje staat het hartebeest op, maar blijft ook weer minutenlang staan. Opeens zien we een pasgeboren kalf naar haar moeder lopen. Van achter een struik komt nog een hartebeest aanlopen. Met z'n drietjes gaan ze waarschijnlijk weer terug naar de kudde. We twijfelen wel of het kalf het gaat redden. Eerst loopt de kalf nog hinkelend met de moeder mee. Maar na een paar stapjes trekt het kalf het linker voorpootje op. We waren wel heel dicht bij de geboorte van een kalf.

Vorige dag                                        Volgende dag