Olympic National Park (dag 1)

En we zijn weer terug in de staat Washington. Gisteren een lange reisdag gehad. Inmiddels hebben we al 5.091 kilometers gereden en dat in 16 dagen. We zijn nu onderweg naar de kust.

De kuststrook hoort bij het Olympic National Park. De stranden tussen South Beach (in het zuiden) en Ruby Beach (in het noorden) zijn genummerd. Bij het Kalaloch Ranger Station (gelegen tussen Beach 2 en Beach 3) informeren we ook nog even naar de getijden. Op internet hebben we al gezien dat aan het einde van de middag, rond half 4, het eb is. Tijdens eb kunnen we over het strand lopen, maar bij vloed zijn sommige wandelpaden niet meer toegankelijk. Wandelingen op Beach 4 en Ruby Beach zijn het meest populair.





Bij Kalaloch Beach 4 stoppen we. Vanaf de parkeerplaats loopt een wandelpad door een varenbos naar het strand. Het pad eindigt bij een ‘bomenbrug’. Vandaar klauteren we over rotsen naar het strand. Het strand ligt vol grote keien en vermolmde, witte, bomen. Aan het eind van het strand liggen geen duinen, maar groeien, hoge, bomen en struiken. Tussen de rotsen liggen getijdenpoelen. Als kleine kinderen klimmen en klauteren we tussen de rotsen, op zoek naar planten- en dierenleven. Misschien niet zo soepel als de vijf broertjes uit een Amerikaans gezin, die ook druk aan het zoeken zijn. Het enthousiasme is bij allebei even groot. We zien zeewier, felgroene en rose zee-anemonen en prachtige, rode met witte stippen, zeesterren.



De naam Ruby Beach komt van de robijnachtige kristallen in het zand. Het strand is vooral bekend om de mooie sea stacks in de zee. Sea stacks zijn ruige rotsen die door de golfslag van de steile kliffen zijn losgeraakt en nu omringd zijn door water. We lopen tussen de sea stacks door. Door de rivieren zijn veel grote boomstammen naar de oceaan gevoerd, die later weer op het strand en tegen de rotsen zijn gesmeten. De beleving van een strand is zo anders dan bij ons. Kinderen bouwen hier geen zandkastelen, maar hutten van de aangespoelde boomstammen. In de zee zwemmen kan niet, wel in de rivier die uitmondt in de zee.



In de rotsachtige kust leven veel vogels, waaronder papegaaiduikers. Helaas hebben we geen papegaaiduikers gezien. Wel is op het strand een walvis aangespoeld. Even verderop smult een meeuw van een kleine haai. We wandelen terug en pakken weer de auto.



We logeren bij Huckleberry Lode, een piepklein vakantiepark met drie huisjes, drie huurtenten, een yurt en drie plaatsen voor campers. Het vakantiepark heeft selfservice check-in. Bij aankomst is de deur van onze Eagle Cabin niet op slot. De sleutel en de rekening liggen op tafel. Op dit park blijven we vier nachten, zodat we het Olympic National Park goed kunnen bekijken en even geen lange reisdagen meer hebben. Wat een mooie plek om de vakantie af te sluiten.

Over het Olympic National Park wordt ook wel gezegd, dat het drie parken in één zijn. Vandaag hebben we al een deel van de 90 kilometer lange kuststrook bezocht. Naast de stranden heeft het park regenwouden en bergen. Morgen bezoeken we het regenwoud  Hoh Rain Forest


Reacties

Populaire posts van deze blog

Golden Circle (dag 1)

Onze snorkeltochten op Bonaire

Inscheping