John Day Fossil Beds National Monument

Vandaag rijden we naar de staat Oregon. Daarmee komen we ook weer in een andere tijdzone. En hebben we dus een uurtje meer. Dat komt mooi uit, want we gaan weer veel autokilometers maken. En dat allemaal door een aflevering van ‘Wie is de mol?’, een paar jaar geleden. De kandidaten fietsten door de Painted Hills, op zoek naar letters van het alfabet. Op de televisie zag dat er zo bijzonder uit. En omdat we er nu - voor Amerikaanse begrippen dan - zo dichtbij zijn, willen we deze heuvels toch graag ook met eigen ogen zien. We hebben de tijd, want de Painted Hills zijn op het mooist in de late namiddag wanneer het licht van de dalende zon de gekleurde golven in de heuvels extra accentueert.

De Painted Hills liggen in het park John Day Fossil Beds National Monument. Het park staat bekend om de vele fossiele vondsten die er zijn gedaan, van zowel planten als dieren, en het spectaculaire landschap. De vondsten gaan over een ruime periode, van 44 miljoen tot 7 miljoen jaar geleden. Het landschap is ongeveer 35 miljoen jaar geleden door talloze vulkaanuitbarstingen en extreme klimaatveranderingen ontstaan. De klimaatverandering had in die tijd invloed op de hoeveelheid regenwater en daardoor ontstonden en verdwenen er plantsoorten. As, klei, mineralen en rottend plantaardig materiaal werden allemaal vermengd in de bodem, waardoor uitgesproken strepen van goud, zwart, rood en zelfs paars en blauw zijn ontstaan in de heuvels. Het park bestaat uit drie gebieden, die nogal verspreid liggen. Clarno Unit ligt noordelijker en voor ons te veel uit de route.

Heel lang rijden we door een soort niemandsland. Af en toe ligt er een klein dorpje. We rijden door het dorpje John Day en denken in de buurt van het park te komen. Nergens staat een bewegwijzeringsbord naar het park. Nou is er maar een weg, dus verkeerd rijden is heel moeilijk. Bij Mascall Formation Overlook stoppen we. In de verte zien we Picture Gorge liggen. Een kloof tussen hoge rotswanden, die gevormd zijn door maar liefst 60 lagen lava. Gemiddeld was er iedere 8.000 jaren wel een uitbarsting.

In de kloof slaan we rechtsaf naar het Thomas Condon Visitor Center.  Bij het bezoekerscentrum is een onderzoekscentrum waar opgegraven fossielen worden onderzocht. Op de onderzoektafel ligt de schedel van een miohippus (paard). Wetenschappers zoeken en vinden nog steeds nieuwe fossielen, sommigen zijn miljoenen jaren oud.

We rijden eerst naar de Blue Basin Area in de Sheep Rock Unit. Dit gebied staat bekend om de opvallende blauwgroen gekleurde rotsformaties. Er lopen twee trails. We kiezen voor de korte en goed begaanbare Island in Time Trail van 2 kilometer die door een bijzonder amphitheater loopt. Langs het wandelpad staan fossielen tentoongesteld. Het is een bijzonder gezicht om rotswanden in het blauwgroen te zien.

Langs de weg ligt Cathedral Rock, een hoge wand van kleurrijke rotslagen

Op 45 minuten rijden in westelijke richting ligt Painted Hills, één van de zeven wonderen van Oregon, en ook onderdeel van het John Day Fossil Beds National Monument. De  heuvels hebben de kleuren rood en oker en wijzen op verschillende geologische tijdperken. Droogte, overvloedige regenval, kou en hitte schilderen over de vele tijdperken heen andere kleuren in de heuvels.

Er loopt 1 weg door het park, met daaraan 3 zeer korte zijwegen. We nemen de tweede zijweg en parkeren de auto. Bij de parkeerplaats staat een bankje, onder een overkapping. Een bosbrand ten noorden van Redmond, ons overnachtingsadres, gooit een beetje roet in ons uitzicht. De asdeeltjes vallen op de bank. De oranje zon wil wel, maar komt niet door de rook. We lopen omhoog en genieten minutenlang van de beschilderde heuvels met gele, gouden, zwarte en rode strepen. Het lijkt alsof een schilder de verfkwast de ene keer dieper in de verfpot heeft gestopt dan de andere keer. Diepe strepen, vage strepen, korte en lange strepen lopen over de heuvels.

Bij het volgende zijweggetje kunnen we over een houten boardwalk tussen de donkerrode heuvels door lopen. We kunnen de heuvels aanraken. De bovenlaag is heel fragiel. De gekleurde klei ligt heel los. Achteraan in het park ligt nog één mooie rode heuvel. Via een kort wandelpad kunnen we tot aan de achterzijde daarvan lopen. De achterzijde is lang niet zo mooi. Via hetzelfde pad lopen we weer terug.

Wat een contrast met gisteren. Na het indrukwekkende, duistere maandlandschap, op nog geen 500 kilometer, een betoverend, schilderachtig heuvellandschap.

Volgende dag      Vorige dag