Waterton Park (dag 3)

Om 7 uur zitten we in de auto. We rijden nogmaals de Akamina Parkway. Met vier paar ogen speuren we naar de mama beer met haar twee jonkies die Ben gisteren heeft gezien. Helaas zien we geen beren. Wel steekt er een hert de weg over. Als we weer het dorp inrijden, staan er bij onze lodge twee herten te grazen. Wild life om de hoek. Hoe leuk is dat?

Na het ontbijt pakken we weer de auto en zoeken de Red Rock Parkway op. Deze weg loopt naar Red Rock Canyon. Bij de parkeerplaats stappen we uit en lopen de Red Rock Canyon Loop. De Red Rock Canyon Loop is een van de bekendste wandelingen in het park. Een korte wandeling, van nog geen 700 meter. Op de brug kijken we naar de toeristen die door de kloof lopen.

We maken een paar foto's en lopen eerst naar de waterval Blakiston Falls. Met onze stijve heupen en kuiten van de wandeling van gisteren is 1 km vandaag nog een heel eind wandelen. Terug lopen we al weer wat soepeler.

De mannen dalen af de kloof in. Ze springen over de stenen en klimmen op de zijwanden. En het lukt ze om droge schoenen te houden. De canyon heeft een dieprode kleur, met hier een daar een paarse, groene en gele gloed. De rode kleur komt van geoxideerde ijzerdeeltjes die in het gesteente zitten. We rijden terug naar ons huisje voor de lunch.


Na de lunch wandelen we op ons gemak het centrum in en kopen een ijsje. Bij Waterton Marina eten we ons ijsje op. We zien de boot van Waterton Shoreline Cruise, een vlaggenschap dat al sinds 1927 in gebruik is, binnen komen. Om kwart voor 4 mogen we de boot op. Het weer is lekker, we gaan buiten zitten en genieten van het prachtige berglandschap om ons heen. Na een half uurtje varen komen we bij de grens van Canada met de Verenigde Staten. Langs de oever staan grenspalen. De grens is nog gemakkelijker te herkennen aan de ontboste lijn die door de bergen loopt. We zijn in Montana, in het Glacier National Park, de enige plek ter wereld waar je zonder paspoort de grens kunt oversteken.


Nog een half uurtje later meren we aan. Er is hier een echte grenspost, Goat Haunt Ranger Station. Wandelaars die verder willen, is er gewoon paspoortcontrole en moeten zij een ESTA-reistoestemming hebben. Wij mogen 30 minuten aan land. De grens tussen de Verenigde Staten en Canada sluit om 17.25 uur. Op de terugreis varen de douanebeambten mee.




En dan ….. zien we een zwarte beer. Op het strandje bij Crypt Landing loopt een kleine zwarte beer naar het water. Te ver om foto's te nemen. De boot keert om, maar we zijn te laat. Het beertje is al weer verdwenen in de struiken. In het dorp struikelen we bijna over de hertjes: een hertje ligt lekker bij een bus gras te eten, een moeder hert steekt met twee jonkies voor ons raam over. We genieten zo van de natuur in Waterton Park.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Golden Circle (dag 1)

Onze snorkeltochten op Bonaire

Inscheping