Kananaskis Country

Een coyote, een kudde dikhoornschapen en een gezinnetje berggeiten. Wat een wild life spotdag hebben we gehad. Maar laten we bij het begin van de dag beginnen.

We hebben een lange autorit voor de boeg. Het is ruim 350 kilometer rijden naar Canmore. En omdat we ook nog secundaire wegen pakken, zitten we zeker vijf uur in de auto. Het eerste gedeelte gaat snel. Tot het plaatsje Longview rijden we over Highway 22, ook wel de Cowboy Trail genoemd. Het is een enigszins saaie route. Links en rechts van de weg liggen uitgestrekte akkervelden. We fantaseren over hoe de cowboys vroeger met paard en wagen door dit gebied trekken. Om 11 uur zijn we bij Longview. We strekken even onze benen en kopen alvast onze lunch bij een benzinestation.


Bij het plaatsje Longview verlaten we Highway 22 en rijden we over de ‘40’ door Kananaskis Country. Een gebied waar we met de mond regelmatig over struikelen, wat een moeilijke naam. De lokale bevolking noemt het K-Country. Vanaf nu wij ook maar. K-Country bestaat uit een aantal provinciale parken, waaronder Spray Valley, Bow Valley en Peter Lougheed. We rijden eerst op de Kananaskis Trail. Deze trail is vanaf het zuiden gesloten van december tot en met ergens in juni. Omdat weinig toeristen dit gebied bezoeken, hopen we op veel wildlife onderweg.

Met 100 km per uur rijden we over veeroosters. Borden waarschuwen ons voor overstekende vee. Maar wij stuiten op een kudde dikhoornschapen. Langs de weg en op de weg. Het ene dikhoornschaap steekt over, een ander blijft op de rijbaan lopen op zoek naar voedsel. De rij met auto's wordt steeds langer. Ongeduldige automobilisten zigzaggen tussen de schapen door. Wij blijven rustig wachten en kijken naar de onverstoorbare schapen. Het is hun leefgebied.


Bij de picknickplaats op Highwood Pass eten we onze wraps op. We zitten inmiddels al op 2.206 meter hoogte. Op de berghellingen liggen nog kleine restjes sneeuw. We maken het nog avontuurlijker en slaan linksaf, de ‘742’ op, ook wel de Smith Dorrien Trail op. Deze gravelweg is 61 kilometer lang en loopt voor een groot deel langs het prachtige Spray Lakes. Het landschap is ruig en ongerept. Tegenliggers zien we - door grote stofwolken - al van verre aankomen. De bomen die langs de weg staan, zitten onder een dikke laag stof. Slalommend ontwijken we een eekhoorn die – gelukkig heel stil – op de weg blijft zitten.


Bij de Spray dam stoppen we voor een panoramafoto van Spray Lakes. Beneden aan de dam zien we achter de electriciteitscentrale een coyote lopen. We springen in de auto en over de dam rijden we met de coyote mee die beneden op de weg blijft lopen. Met 20 km per uur kunnen we de coyote niet bijhouden. We geven nog een beetje gas en wachten aan het einde van de dam op de coyote. En ja hoor, de coyote loopt tussen de bomen door recht op ons af. Wat boffen we, een coyote zie je niet gauw in de natuur.


Bij Goat Haunt zien we op de rotsen een gezinnetje berggeiten liggen. Twee jonge berggeitjes dalen voorzichtig de rotsen af. We blijven ook weer een poosje kijken, verlaten de stoffige weg en dalen af naar Canmore.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Golden Circle (dag 1)

Onze snorkeltochten op Bonaire

Inscheping