Banff - IceFields Parkway

Gisteravond hebben we nog een keer de Bow Valley Trail gereden. Jammer genoeg zien we geen wild life. In Verdant Creek woedt een bosbrand. De rook is over de bergkam gekomen en blijft hangen in het dal. Het zicht is beperkt. We roken zelfs de bosbrand. De dieren trekken wellicht verder. Vanmorgen rijden we daarom maar direct over de Trans Canada Highway. Langs de Highway zien de jongens in de top van een boom een 'bald eagle'. Met zijn opvallende witte kop speurt hij op hoogte naar een lekkere prooi.

De Trans Canada Highway buigt bij Lake Louise naar links. Wij slaan rechtsaf en rijden de IceFields Parkway op. De IceFields Parkway is een 230 km lange autoweg door de bergen. Het is een van de mooiste autoroutes van de wereld. De autoroute loopt langs meren, gletsjers, watervallen en canyons. Op internet wordt geadviseerd om de route van zuid (Lake Louise) naar noord (Jasper) te rijden, zodat de zon achter je staat.


In nog geen enkel park hebben we one toegangspas hoeven te laten zien. Om een nationaal park in te rijden, betalen de bezoekers entreegeld. Wanneer meerdere parken bezocht worden, is het voordeliger om een jaarpas te kopen. In januari hebben we de passen al geregeld. De jaarpassen waren toen gratis, als cadeautje voor het 150-jarig bestaan van de nationale parken.





We stoppen zoveel mogelijk. De meren zijn prachtig. Langs de Parkway liggen aan de noordelijke kant verschillende gletsjers. De bekendste gletsjer is Crowfoot Glacier, een enorme gletsjer ooit in de vorm van een kraaienpoot. Inmiddels is in de jaren een hoop ijs weg gesmolten. We zien daarom - ook niet met enige fantasie - geen kraaienpoot meer in het ijs. Ook bij Bow Summit ligt een gletsjer. Peyto Glacier, een gletsjer die eind 19e eeuw zelfs nog tot aan het meer kwam. Nu zien we de gletsjer nog in de verte.


Ons laatste stoppunt voor vandaag is Mistaya Canyon. De rivier Mistay ontspringt bij Peyto Lake, ruim 30 km terug. Duizenden jaren heeft de rivier er over gedaan om een pad door de rotsen te maken. De watermassa is enorm. Het pad is ook al tientallen meters diep. Hoe diep zou de canyon over 500 jaar zijn? Zou je het water dan nog van het wandelpad kunnen zien?


Reacties

Populaire posts van deze blog

Golden Circle (dag 1)

Onze snorkeltochten op Bonaire

Inscheping