Slavernij
We fietsen naar de zoutbergen en de slavenhuisjes. Een fietstocht van 14 km enkele reis, in de hitte een uitdaging maar we gaan de uitdaging met z'n tweetjes aan. Laura past op de Nintendo DS.
Langs het vliegveld, snorkelplaats Windsock over Punt Vierkant fietsen we door Belnem: een luxe woonwijk op één van de mooiste locaties van Bonaire. De luxe woonwijk ligt pal aan de zee. De wijk zou vernoemd zijn naar Harry Belafonte, een beroemde Amerikaanse zanger en acteur die al tientallen jaren naar Bonaire komt en zelfs enige tijd eigenaar is geweest van Klein Bonaire.
We fietsen verder langs de kust en zien veel pelikanen, dobberend op het kalme zeewater en op de rotsen. Af en toe zien we ook een flamingo, eenzaam staande in een zoutpan.
In het zuiden van Bonaire liggen natuurlijke zoutpannen. Het zeewater wordt in de ondiepe zoutpannen gelaten. Door de felle zon verdampt het water en blijft er zout over. Het indampen duur ongeveer een jaar. De grote zoutbergen van het Pekelmeer zien we al vanuit de verte liggen. Lange tijd werd het zout door slaven gewonnen.
De slaven schepten het zout uit de zoutpannen.
Pas rond 1850 werden er voor de slaven slavenhuisjes gebouwd. Op twee plaatsen langs het Pekelmeer zijn de slavenhuisjes nog te zien, We stoppen bij de witte slavenhuisjes. Nog zuidelijker liggen de okergele slavenhuisjes bij de rode zoutpan.
De huisjes zijn nog geen anderhalve meter hoog.De ingang is zo klein dat we alleen kruipend naar binnen zouden kunnen. We kunnen er niet staan. Er zit ook nog een klein 'raampje' in het huisje. En dan proberen we ons voor te stellen dat er soms zes slaven in één huisje sliepen. Stichting Nationale Parken Nederlandse Antillen heeft de huisjes enkele jaren geleden gerestaureerd. Het rieten dak is vervangen door weerbestendig multiplex zodat onderhoud aan de huisjes niet nodig is. De verfblikken staan nog in de huisjes.
Bij iedere zoutpan staat een obelisk. Iedere obelisk heeft een kleur van de Nederlandse vlag: rood, wit, blauw of oranje. Bij de rode obelisk staat een hoge vlaggenmast. Hier werd een rode, witte, blauwe of oranje vlag gehesen. Zo wisten de schepen bij welke zoutplan het zout opgehaald kon worden.
Bij de zoutpannen zijn goed de verschillende kleuren waar te nemen. Het roze water ontstaat door bacteriën bij een bepaald zoutgehalte van de zoutpannen.
We fietsen op ons gemak weer terug, deze keer met rugwind. Langs de boulevard drinken we eerst nog wat voordat we Laura weer gaan opzoeken.
Langs het vliegveld, snorkelplaats Windsock over Punt Vierkant fietsen we door Belnem: een luxe woonwijk op één van de mooiste locaties van Bonaire. De luxe woonwijk ligt pal aan de zee. De wijk zou vernoemd zijn naar Harry Belafonte, een beroemde Amerikaanse zanger en acteur die al tientallen jaren naar Bonaire komt en zelfs enige tijd eigenaar is geweest van Klein Bonaire.
We fietsen verder langs de kust en zien veel pelikanen, dobberend op het kalme zeewater en op de rotsen. Af en toe zien we ook een flamingo, eenzaam staande in een zoutpan.
Pas rond 1850 werden er voor de slaven slavenhuisjes gebouwd. Op twee plaatsen langs het Pekelmeer zijn de slavenhuisjes nog te zien, We stoppen bij de witte slavenhuisjes. Nog zuidelijker liggen de okergele slavenhuisjes bij de rode zoutpan.
De huisjes zijn nog geen anderhalve meter hoog.De ingang is zo klein dat we alleen kruipend naar binnen zouden kunnen. We kunnen er niet staan. Er zit ook nog een klein 'raampje' in het huisje. En dan proberen we ons voor te stellen dat er soms zes slaven in één huisje sliepen. Stichting Nationale Parken Nederlandse Antillen heeft de huisjes enkele jaren geleden gerestaureerd. Het rieten dak is vervangen door weerbestendig multiplex zodat onderhoud aan de huisjes niet nodig is. De verfblikken staan nog in de huisjes.
Bij iedere zoutpan staat een obelisk. Iedere obelisk heeft een kleur van de Nederlandse vlag: rood, wit, blauw of oranje. Bij de rode obelisk staat een hoge vlaggenmast. Hier werd een rode, witte, blauwe of oranje vlag gehesen. Zo wisten de schepen bij welke zoutplan het zout opgehaald kon worden.
Bij de zoutpannen zijn goed de verschillende kleuren waar te nemen. Het roze water ontstaat door bacteriën bij een bepaald zoutgehalte van de zoutpannen.
We fietsen op ons gemak weer terug, deze keer met rugwind. Langs de boulevard drinken we eerst nog wat voordat we Laura weer gaan opzoeken.
Reacties
Een reactie posten