Ontmoeting met coyote en twee herten in Yosemite

En weer op weg naar Yosemite National Park. Vanuit Mariposa is dit een uurtje rijden. In Yosemite park mag – vanwege de overstekende dieren - niet hard gereden worden. Ieder jaar worden er helaas toch nog 15 beren aangereden. We weten zelf nog net een eekhoorntje te ontwijken. Het eekhoorntje neemt alle tijd om over te steken. Remmen is niet genoeg, maar met een korte draai aan het stuur komt de eekhoorn gelukkig veilig aan de overkant.

We gaan nog even kijken bij Bridalveil. Het is mogelijk om heel dichtbij de waterval te komen. We worden niet nat, een miezerige waterstraaltje valt nog naar beneden. In de vroege zomer zal dit vast een prachtige waterval zijn. Het water valt van grote hoogte naar beneden.

Het mooiste uitkijkpunt over Yosemite Valley zou Glacier Point zijn. We stoppen eerst bij de Sentinel Bridge en de Tunnelview. Het zijn allemaal uitkijkpunten met prachtige vergezichten en uitzicht op El Capitan en Half Dome.  De Glacier Point Road is 25 km lang. We slingeren ons omhoog naar het uitkijkpunt op 2.199 meter hoogte.

Bij het uitkijkpunt Washburn Point, net onder de top van Glacier Point, stoppen we nog even. Er woeden in het park een paar bosbranden. Overal staan waarschuwingsborden met informatie over de locatie van de branden en hoe te handelen wanneer de brand dichterbij komt. Op Washburn zien we de rook van de verschillende brandhaarden heel duidelijk. Een helicopter met bluswater vliegt over de bosbranden. En nog een, en nog een. Helicopters vliegen af en aan. Het lijkt onmogelijk om de branden te blussen. Sommige bosbranden branden al vanaf medio juli.

Vanaf de parkeerplaats lopen we naar Glacier Point, een korte wandeling van 300 meter. Glaicer Point is inderdaad het mooiste uitkijkpunt op Yosemite Valley. We hebben een 270 graden uitzicht. We zien de droge watervallen Yosemite Falls en Nevada Fall. We zien de waterval Vernal Fall die nog wel stroomt. Op de achtergrond zien we bergen van meer dan 4.000 meter hoogte. In de vallei zien we de auto’s rijden. En we hebben een prachtig uitzicht op de Half Dome. Dichterbij kunnen we niet bij deze granietrots komen. Het verhaal gaat dat een Indiaans echtpaar ruzie kreeg. Hij sloeg haar en zij gooide van alles naar hem. De geesten zijn zo boos dat zij het echtpaar verstenen. Zo zijn de North Dome en Half Dome ontstaan. In de Half Dome zien we het gezicht van de vrouw. De tranen biggelen over de rots.

Op Glacier Point staat ook een restaurantje. We kunnen er van alles kopen: broodjes, drankjes, ijsjes, snacks en souveniers. De eekhoorntjes weten dat ook. Overal lopen eekhoorntjes, de ene nog dikker dan de andere. Ze zijn heel brutaal. Eten gewoon uit de hand, lopen tussen de benen van de toeristen door, springen op de picknicktafels. Ze gaan nog net niet met ons naar binnen om eten te kopen.

We slingeren met de auto weer de Glacier Point Road af en gaan naar Mariposa Grove. De parkeerplaats staat gauw vol in Mariposa Grove. Ook al is het geen hoogseizoen meer, we kunnen de auto ook nu niet meer boven parkeren. We worden tegen gehouden en parkeren de auto drie kilometer onder Mariposa. We pakken de gratis shuttlebus. In Mariposa Grove staan ook  sequoia’s. Deze sequoia’s zijn wel kleiner dan de kustsequoia’s die we in Avenue of the Giants hebben gezien. Ook staan deze sequoia’s veel meer verspreid, en tussen andere bomen. De sequoia’s zijn goed herkenbaar aan een prachtige roodbruine bast. Er lopen diverse wandelpaden door de Mariposa Grove, zodat we de wandeling net zo lang of kort kunnen maken. We kopen voor 50 dollarcent een wandelgids.

              
We lopen eerst langs de Bachelor & Three Graces. Daarna komt een van de grootste en oudste bomen in het park; de Grizzly Giant. Deze boom is al meer dan 1.800 jaar. De diameter van de takken van deze boom is nog groter dan de stam van een gewone boom. Al deze bomen kunnen we niet aanraken. Er staat een hek om de bomen heen. De bomen wortelen niet diep en kunnen daardoor makkelijk beschadigen. Vijftig meter van de Grizzly Giant staat de California Tunnel Tree. De stam is in 1895 uitgehold zodat er een koets door de boom kan rijden. We kunnen door deze boom wandelen. Ook bijzonder is de Faithful Couple. Dit zijn twee bomen die aan de onderkant met elkaar vergroeid zijn. Hogerop groeien de stammen weer gescheiden.

We willen nog twee bomen bekijken. Inmiddels lopen we vrij hoog in het Mariposa Grovebos. Het wordt later en later. En het wordt steeds stiller. De meeste toeristen blijven onderin het bos. De dieren komen weer te voorschijn. Overal dartelen eekhoorntjes. Ze springen van boom naar boom, steken vlak voor ons het pad over. En dan zien we een coyote. Hij ligt heel stil onder een omgevallen boomstam. We kijken naar hem, hij kijkt naar ons. Voorzichtig pakken we de fotocamera. Het piepje van het aan-knopje klinkt zo hard. De coyote kijkt even om zich heen, maar blijft liggen. We filmen en maken foto’s.

         

We lopen verder, op zoek naar de Clothespin Tree en Telescope Tree. Beide bomen zijn meerdere keren verbrand, waardoor de binnenkant van de stam hol is geworden. Bij de Telescope Tree kunnen we zo naar boven kijken. En dan zien we twee prachtige reebruine ogen naar ons kijken. Op nog geen paar meter voor ons steken twee herten het zandpad over. We staan doodstil. Ook nu pakken we weer voorzichtig de camera. Als ze maar niet schrikken van dat piepje. De herten beginnen te grazen. We maken de ene na de andere foto, we filmen en filmen. We kunnen de herten bijna aanraken. Langzaam lopen de herten de heuvel af. Bij een omgevallen boomstam smullen ze van het mos. Minutenlang blijven we naar ze kijken.

Om half zeven gaat de laatste shuttlebus. We hebben 50 minuten om 5 kilometer af te dalen over zandpaden met uitstekende wortels en stenen. Het lukt ons net ….. niet. Om twee minuten over half zeven staan we bij de bushalte. De shuttlebus is op tijd vertrokken. Dat betekent dat we nog 3 kilometer naar beneden moeten wandelen. We genieten maar van de ondergaande zon en wandelen en wandelen. Auto na auto rijdt ons voorbij. En dan stopt er een jeep. De buschauffeuse die ons naar boven heeft gebracht, herinnert ons. Ze vindt de rok zo leuk die ik aan heb. En daardoor weet zij dat wij in haar bus zaten en dus de laatste bus hebben gemist. We klimmen in de jeep en rijden de laatste anderhalve kilometer met haar mee naar de parkeerplaats. Er staat nog een auto, die van ons.

In het donker rijden we naar ons hotel in Fresno. Om kwart voor tien komen we bij ons hotel aan. We hebben een kingsroom suite. Naast een slaapkamer hebben we ook een woonkamer met bank, tv-kast en bureau. Het lijkt alsof het hotel net gerenoveerd is. De kamer ziet er prachtig uit.
Wat een dag, een dag om in te lijsten.

Volgende dag      Vorige dag