Bryce Canyon
In het bed & breakfast krijgen we ‘s ochtends een heerlijk zelf gebakken ontbijt. De ingrediënten komen uit de tuin van de eigenaresse Peggy. Zij heeft een perziktaart en twee verschillende quiches voor ons gebakken. Het smaakt heerlijk, maar het is veel te veel. De perziktaart pakt ze voor ons in. Ze komt gezellig bij ons zitten. We nemen afscheid van haar en rijden richting Bryan Canyon.
Bryce Canyon is een Nationaal Park gelegen in het zuidwesten van de Amerikaanse staat Utah. Bryce Canyon is beroemd om zijn unieke geologische rotsformaties. Kalk- en zandsteenformaties eroderen langzaam en vormen zo de zogenaamde hoodoos. 200 dagen per jaar ligt de temperatuur in het park overdag boven het vriespunt en ‘s nachts onder het vriespunt. Water bevriest ‘s nachts tot ijs, waardoor stukjes rots afbreken. Sommige hoodoos zijn wel 60 m hoog. De afgesleten toppen zorgen voor prachtige formaties die in het zonlicht erg mysterieus lijken.
We volgen het advies van ervaren AllesAmerika-leden om eerst de complete weg af te rijden naar het einde van het park en dan
op de terugweg te stoppen voor de uitzichtpunten. Alle uitzichtpunten liggen namelijk aan de rechterkant van de weg. Het eindpunt ligt op 28 km van het Visitor Center. Het is nog fris buiten. We zitten dan ook op 2.778 meter hoogte. Op Rainbow Point zien we de hoodoos in het dal liggen. We dalen langzaam af en stoppen bij bijna ieder uitkijkpunt. De hoodoos zijn iedere keer weer anders gevormd. Ook de kleuren verschillen, we zien witgrijze, gele en oranjerode hoodoos. Bij het uitkijkpunt Natural Bridge staat een bijzondere hoodoo. Door de erosie is een boog ontstaan. 
We komen in Bryce Amphitheater. Er zijn hier vier uitkijkpunten: Bryce Point, Inspiration Point, Sunset Point en Sunrise Point. Onze wandeling begint op de parkeerplaats van Sunset Point. Eerst smullen we van de zelf gebakken perziktaart uit het bed & breakfast op de picknickplaats en dan beginnen we aan de Navajo Loop Trail. De weg loopt slingerend en steil naar beneden. We staan midden tussen de Hoodoos. Bij de kruising gaan we linksaf. We volgen nu de route naar Queens Garden. Op een dode boomstam pauzeren we even. We zitten heerlijk in de schaduw. Deze trail vinden we minder spectaculair. Veelal lopen we tussen de bomen. Na een poosje besluiten we daarom terug te lopen. Bij de kruising gaan we nu rechtsaf, naar Wall Street. In een prachtige kloof klimmen we naar boven, tussen een muur van hoodoo’s. De lichtinval in de kloof is schitterend.
Het is inmiddels al weer half 4. We willen deze keer niet te laat in ons hotel zijn. Net buiten het park stoppen we nog even bij een tankstation. Er brandt al de gehele dag een waarschuwingslampje op het dashboard. Het blijkt de bandenspanning te zijn. We kunnen weer verder. En toen wordt het toch weer laat. Om half 6 komen we aan bij het hotel. De receptioniste schiet lichtelijk in de paniek. Al snel begrijpen we dat we niet verwacht worden. De eigenaar heeft onze reservering geannuleerd. En het hotel is vol. Voor ons wordt snel een andere kamer in een ander hotel geregeld. Met een fles wijn, excuses en een voucher voor ontbijt rijden we de auto richting het centrum en checken in bij Aikens Lodge.
Reacties
Een reactie posten