Gospel en 9/11 Memorial
Om 6 uur zijn we wakker. We hebben weer een prachtige lange dag voor ons. We gaan naar Harlem en wonen een gospelviering bij. Om kwart over negen worden we verwacht bij de Harlem Spirituals Terminal, ook weer bij ons om de hoek. Korte broeken en topjes zijn niet toegestaan.
We rijden in twintig minuten met een bus langs Central Park naar Harlem. Harlem ligt in het noordelijke deel van Manhattan, Upper Manhattan. Manhattan heeft een simpel stratensysteem. Iedere straat krijgt een nummer. Ga je uptown (naar het noorden) dan lopen de straatnummers op en ga je downtown (naar het zuiden) lopen de straatnummers af. Veel straten kennen eenrichtingsverkeer. In de oneven straatnummers gaat het verkeer naar het westen en in de even straatnummers rijdt het verkeer naar het oosten. Harlem begint op 110th Street. We hebben een geweldige reisleidster. Zij woont zelf in Harlem en weet allerlei interessante plekjes in Harlem.
Harlem heeft geen goede naam. Veel mensen denken bij Harlem aan armoede, criminaliteit en drugs. Wat onterecht. Er is veel veranderd: Harlem is een van de veiligste wijken van Amerika. We rijden door Harlem en zien een mooie wijk, heel erg rustig (zeker in vergelijking met Midtown). Er zijn veel parken. Rijk en arm wonen dicht bij elkaar, vaak slechts gescheiden door een straat.
Harlem heeft 400 kerken. Na een rondrit door Harlem stoppen we in Spanish Harlem bij de Greater Highway Deliverance Temple op 111th Street. De ontvangst is hartverwarmend. Luid zingend en dansend staan de kerkgangers al in de banken. Iedereen wordt begroet. Ook wij, met andere toeristen uit Zweden, Canada, Frankrijk, Australie, Nieuw Zeeland. Aan de balkons hangen vlaggen uit verschillende landen. De mensen beleven het geloof zo intens. Het is geweldig om mee te maken alhoewel het ook een beetje ongemakkelijk voelt. Er zijn meer toeristen dan kerkgangers. Blijven de mensen weg omdat er toeristen zijn?
‘s Middags bezoeken we Ground Zero. Te ver om te lopen, we pakken daarom toch maar weer de metro. Bij Chamberstreet stappen we uit. We zien Freedom Tower al liggen. Naast Freedom Tower bevindt zicht het monument voor Twin Towers, Reflecting Absence. Twee laaggelegen waterbakken markeren de plaatsen waar vroeger de torens stonden. Het wateroppervlakte wordt onderbroken door leegten. De bakken worden constant gevuld met water dat langs de muren naar beneden komt. Langs het monument is in koper een reling gebouwd met hierop de lijst met de namen van alle slachtoffers.
Terwijl we rondlopen, zien we tot onze verrassing dat we nog kaartjes kunnen kopen voor het 9/11 Memorial Museum. We mogen gelijk naar binnen. In het museum bevinden zich de resten van de Twin Towers waaronder twee van de steunende en dragende stalen constructiebinten, vijf in elkaar gedrukte verdiepingen en een trap. Ook zien we brandweerwagens die zwaar
beschadigd zijn bij het in elkaar storten van de toren en allerlei persoonlijke spullen van reddingwerkers. Allerlei objecten gevonden tijdens de opruiming (archiefmappen, notities, telefoons, metrokaartjes) liggen in het museum. We luisteren naar ingesproken berichten op antwoordapparaten en interviews met nabestaanden en met slachtoffers. Er zijn veel persoonlijke verhalen. Van alle omgekomen mensen hangt er een foto aan de muur. Het is heel indrukwekkend. We zijn meer dan drie uur binnen geweest en hebben nog niet alles kunnen zien.
We rijden in twintig minuten met een bus langs Central Park naar Harlem. Harlem ligt in het noordelijke deel van Manhattan, Upper Manhattan. Manhattan heeft een simpel stratensysteem. Iedere straat krijgt een nummer. Ga je uptown (naar het noorden) dan lopen de straatnummers op en ga je downtown (naar het zuiden) lopen de straatnummers af. Veel straten kennen eenrichtingsverkeer. In de oneven straatnummers gaat het verkeer naar het westen en in de even straatnummers rijdt het verkeer naar het oosten. Harlem begint op 110th Street. We hebben een geweldige reisleidster. Zij woont zelf in Harlem en weet allerlei interessante plekjes in Harlem.Harlem heeft geen goede naam. Veel mensen denken bij Harlem aan armoede, criminaliteit en drugs. Wat onterecht. Er is veel veranderd: Harlem is een van de veiligste wijken van Amerika. We rijden door Harlem en zien een mooie wijk, heel erg rustig (zeker in vergelijking met Midtown). Er zijn veel parken. Rijk en arm wonen dicht bij elkaar, vaak slechts gescheiden door een straat.
Harlem heeft 400 kerken. Na een rondrit door Harlem stoppen we in Spanish Harlem bij de Greater Highway Deliverance Temple op 111th Street. De ontvangst is hartverwarmend. Luid zingend en dansend staan de kerkgangers al in de banken. Iedereen wordt begroet. Ook wij, met andere toeristen uit Zweden, Canada, Frankrijk, Australie, Nieuw Zeeland. Aan de balkons hangen vlaggen uit verschillende landen. De mensen beleven het geloof zo intens. Het is geweldig om mee te maken alhoewel het ook een beetje ongemakkelijk voelt. Er zijn meer toeristen dan kerkgangers. Blijven de mensen weg omdat er toeristen zijn?
‘s Middags bezoeken we Ground Zero. Te ver om te lopen, we pakken daarom toch maar weer de metro. Bij Chamberstreet stappen we uit. We zien Freedom Tower al liggen. Naast Freedom Tower bevindt zicht het monument voor Twin Towers, Reflecting Absence. Twee laaggelegen waterbakken markeren de plaatsen waar vroeger de torens stonden. Het wateroppervlakte wordt onderbroken door leegten. De bakken worden constant gevuld met water dat langs de muren naar beneden komt. Langs het monument is in koper een reling gebouwd met hierop de lijst met de namen van alle slachtoffers.Terwijl we rondlopen, zien we tot onze verrassing dat we nog kaartjes kunnen kopen voor het 9/11 Memorial Museum. We mogen gelijk naar binnen. In het museum bevinden zich de resten van de Twin Towers waaronder twee van de steunende en dragende stalen constructiebinten, vijf in elkaar gedrukte verdiepingen en een trap. Ook zien we brandweerwagens die zwaar
beschadigd zijn bij het in elkaar storten van de toren en allerlei persoonlijke spullen van reddingwerkers. Allerlei objecten gevonden tijdens de opruiming (archiefmappen, notities, telefoons, metrokaartjes) liggen in het museum. We luisteren naar ingesproken berichten op antwoordapparaten en interviews met nabestaanden en met slachtoffers. Er zijn veel persoonlijke verhalen. Van alle omgekomen mensen hangt er een foto aan de muur. Het is heel indrukwekkend. We zijn meer dan drie uur binnen geweest en hebben nog niet alles kunnen zien.
Reacties
Een reactie posten