Universal Studio

Het is zeven uur. Eigenlijk best al goed geslapen. Gisteren wel tegen tien uur naar bed gegaan. En eigenlijk de gehele nacht doorgeslapen. Binnen slaapt iedereen nog. Ik zit bij het zwembad met een kopje thee het blog bij te werken. Het water in het zwembad hoor ik kabbelen. Ik zie nog een paar wolkjes in de blauwe lucht. Wel duidelijk toch hoe heerlijk het hier is? Ik ben benieuwd of er straks nog dieren langs onze tuin lopen. Nick heeft op de eerste avond dat we hier waren al een gordeldier gezien.

Toch nog maar even terug naar gisteren. Na het eten zijn we een stukje gaan rennen op Highgate park. Laura en ik zijn een paar weken geleden gestart met een half uurtje hardlopen, en dat drie keer per week. We, eigenlijk meer ik, zijn bang dat wanneer we in Florida ook niet rennen de opgebouwde conditie weer weg is als we terug komen. Dus wij om half negen onze loopschoenen aan, ‘Evy’ in ons oor en lopen maar. We gaan niet verder met de hardlooplessen van Evy, maar we willen de laatste lessen blijven herhalen. Nick en Karen gingen ook mee hard lopen. Heel gezellig, maar kletsen en hardlopen met toch nog wel een heerlijke avondtemperatuur, en de ‘heuvels’ op Highgate park, maakte het hardlopen toch nog wel zwaar. Maar we hebben de les vol gehouden. 8 x 2 minuten hardlopen en steeds tussendoor 1 minuut wandelen. Wel iets meer bezweet dan anders kwamen we weer terug. Benieuwd hoe de kuiten morgen zijn, want het park kent behoorlijke klimmetjes.

Weer terug en gedoucht werden Ben en ik verrast door Nick en Karen. In januari waren we 25 jaar getrouwd, de aanleiding om met alle kinderen naar Florida te gaan. De thuiswonende kinderen hadden ons in januari al verrast met een prachtig aangeklede woonkamer (alles in het zilver) en ons gesymboliseerd met twee beertjes. Het staat nog steeds op de kast in de woonkamer. Van Nick en Karen kregen we een stenen hart en een kaart, allebei vergezeld van een hele mooie tekst. Bijzonder om te lezen hoe blij te kinderen zijn met onze liefde voor elkaar. En wat fijn dat we ons jubileum met alle kinderen hier in Florida mogen vieren.

Genoeg romantiek. Straks gaan we naar Universal Studio. Eerst nog even de blogverhalen van de andere vakantiegangers lezen en dan nog maar even lekker zwemmen in ‘ons’ zwembad. Ja, ja, nooit gedacht dat ik dat nog eens zou kunnen schrijven. Laura was ondertussen ook wakker, zodat we lekker samen in het zwembad gingen volleyballen. Het zwembad loopt steil af naar het einde, al gauw ontdekte ik dat ik daar niet kan staan.

Met alle enthousiaste verhalen over Ponderosa willen we daar zeker nog een keer gaan ‘ontbijtbuffetten’. Vandaag hadden we zelf een ontbijtbuffetje gemaakt met broodjes, yoghurt, kwark en meloen. Aan het zwembad hebben we dat heerlijk opgegeten.

Daarna hebben we nog even heerlijk gerelaxt, waarbij nog wel een ei van het plafond gered moest worden. Niet een echt ei hoor, Laura heeft in het Outletcentrum een Splash it gekocht waarmee je door het hele huis kan gooien …..

We hoopten door pas rond twaalf uur te vertrekken naar Universal Studio de warmte en drukte voor een deel van de dag te ontlopen. Even na enen waren we bij de eerste attractie, ET. Op een fiets vlieg je door de attractie, enigszins te vergelijken met Peter Pan in Disney. Daarna gingen we naar de Horror makeup-show. Een echte Amerikaanse show waar uitleg over en demonstratie van make-up in films elkaar afwisselden. Een ‘vrijwilliger’ uit het publiek zorgde voor de omlijstende komische situaties. Zij kreeg een mes in haar arm, natuurlijk met het nodige bloed. De clou zullen we niet verklappen.

Op naar de volgende show, de terminator in 3D. Erg leuk, vooral de afwisseling tussen echt acteurwerk en 3D-opnamen zorgden voor de nodige verrassingen. En van 3D naar 4D, Shrek. Je stoel bewoog mee met de acties van Shrek, onder je voeten leken spinnen langs te lopen en natuurlijk de nodige regendruppels in je gezicht. Toen werd het tijd voor het echte actiewerk, Nick en Mark gingen in de Hollywood Rip Ride Rockit, een achtbaan die loodrecht naar boven gaat en bijna loodrecht naar beneden. Ongelooflijk dat er mensen in durven en dat er zelfs wachttijden van bijna een uur voor zijn. Verder viel het overigens erg mee met de wachttijden, gemiddeld twintig minuten per attractie. Daarna zijn we naar Twister gedaan, eigenlijk de enige attractie die een beetje tegen viel in de zin dat het wel spektakel was maar heel kort. Daarentegen was Disaster weer heel verrassend. Een hele leuke openingsact waarin acteurs worden gezocht voor een film, en daarna werd de film opgenomen. Je denkt dan eigenlijk dat de attractie is afgelopen, maar dan begint het spektakel pas. Erg leuk gedaan.

Snel een patatje gegeten en over de kermis gelopen. Laura won een grote zwarte knuffelhond en ik een knuffelkoe met basketballen. De heren probeerden met een hamer 100 te slaan maar 'de hamer was te zwaar'. Nu nog naar Men in Black en de Simpsons voordat het park om negen uur zou sluiten. Men in Black hebben we zelfs nog twee keer gedaan, een attractie waar je zoveel mogelijk Aliens moet neerschieten. De scores liepen uiteen van 3.000 tot 121.000. Geen idee wie de laagste score had.

Toch wel een beetje duizelig van Men in Black hebben de oudjes Simpsons aan zich voorbij laten gaan. De jeugd vond het een hele leuke attractie.

Morgen gaan we naar Funspot, een dag waar de voeten even rust krijgen want die voelen we goed. Alleen je rechtervoet op het gaspedaal en karten maar. Tot morgen en bedankt voor alle leuke reacties. We gaan nog voor je zingen hoor Ed, alvast gefeliciteerd.

Volgende dag      Vorige dag