Westfjorden (deel 2)

We volgen route 61, die langs de fjorden slingert. De fjorden trekken veel dieren aan. Veel vogels nestelen op de drie eilanden in het fjord. Aan de oevers zijn vaak zeehonden te zien. Ook walvissen komen regelmatig even een van de vele fjorden in zwemmen. Onderweg willen we daarom regelmatig stoppen. Langs onze route van vandaag zijn genoeg uitzichtpunten om te genieten van het uitzicht. Maar ook vanuit de auto zien we een kopje van een zeehond boven het water uitsteken of een zeehond op een rots liggen. 

Al gauw zijn we bij het uitzichtpunt ‘View on the west fjord’. Vlakbij, maar dan ook wel heel vlakbij, ligt nog een tweede uitzichtpunt ‘Tröð Scenic Lookout’. De uitzichtpunten bieden een prachtig uitzicht over het fjord. Met de verrekijker speuren we het water af, vergeefs op zoek naar walvissen. De walvissen voeren van mei tot oktober hun jongen met de grote hoeveelheid vis die in de baaien van de IJslandse fjorden zwemt. In die periode is het water namelijk voedselrijker. De combinatie van de koude en warme zeestromen zorgen voor extra veel krill en plankton in het water. Walvissen eten graag krill en plankton, maar ook vissen die de walvissen dan weer opeten. 

Vlak voor het volgende uitkijkpunt spotten we al vanuit de auto zeehonden. Het water staat zo laag, dat de zeehonden op hun rug heerlijk liggen te rusten. Een paar zeehonden zwemmen in het fjord, sommigen komen nieuwsgierig bij ons kijken. Een zeehond spert steeds zijn bek open en laat zijn scherpe tanden zien.

Ook zwemmen in het water kwallen, met prachtige roze cirkels. Op internet lezen we dat het oorkwallen zijn, herkenbaar aan de vier 'oren' in het midden. Dit zijn de geslachtsorganen van de kwal. Bij de mannen zijn de geslachtsorganen wit en bij de vrouwtjes roze. 

Op het parkeerterrein van het uitzichtpunt staan twee bakken met zelfgemaakte jam. We kunnen de jam kopen. Betaling gaat gewoon via een overschrijving via de bank. De jam komt van Litlibaer, een klein museum/cafe een paar honderd meter verderop.

Litlibaer is gebouwd in 1894. Tot 1969 was het turfhuis bewoond. Het huisje is klein en heel laag. Onvoorstelbaar dat vanaf 1894 tot en met 1917 twee gezinnen, gescheiden door een muur, met in totaal twintig mensen in dit huisje woonden. 

Tot de 20e eeuw woonden veel  IJslanders in turfhuisjes.  Deze huizen werden onder de grond gebouwd, omgeven door rotsen en vervolgens bedekt met gras, vanwege het gebrek aan hout in het land. Hoewel het warm was, waren de  turfhuizen zeer vochtig en ongezond om in te wonen. De meeste turfhuizen zijn dan ook vernietigd. 

In 1999 kocht het National Museum of Iceland het turfhuis. Het is nog wel steeds dezelfde familie, die in Litlibær werkt.  Kristján Kristjánsson en Sigríður Hafliðadóttir runnen nu het café. Kristján was het laatste kind dat in Litlibær werd geboren en getogen. Sigríður is haar schoondochter. 

Vanaf 2007 is het museum open. Echt leuk om een kijkje te nemen. Het museum hangt vol met snuisterijen en oude apparatuur. In de verschillende kamers staan tafels, waar we een kopje koffie of warme chocolademelk bestellen. De wafels en blauwe bessentaart zijn heerlijk. 

We verlaten de fjorden en rijden door een bergachtig landschap verder. De bergen zijn groen, bedekt met gras en lage plantjes. En schapen, schapen en nog eens schapen. De schapen worden steeds vrijer. Hoe vaak we wel niet op de rem trappen, zodat de schapen veilig kunnen oversteken (op wegen waar we 80 of 90 mogen, maar niet doen, rijden). Sommige schapen lopen gewoon op de weg. 

Maar niet alleen schapen zijn deelnemers in het verkeer in IJsland. Ook de paarden gebruiken de weg. Een half uurtje voor ons overnachtingsadres steekt een paard over. Even later nog een en dan loopt de hele kudde op de weg. In de kudde lopen ook veel veulens mee. De kudde bestaat misschien wel uit zestig paarden, die over de weg lopen. Plotseling schiet een quad in de berm ons voorbij. De paarden schrikken en lopen via de berm weer terug. 

Om kwart voor 5 zijn we in Hvammstangi, ons overnachtingsadres voor de doorreis naar Akureyri. Gaan we vanavond het Noorderlicht zien? Gisteravond hebben we een geweldige kans op Noorderlicht gemist, omdat we al op een oor lagen. De voorspellingen zijn voor vanavond minder, maar nog steeds gunstig. Het Aurora-alarm staat aan en hard. 

Vorige      Volgende