Anchorage

We zijn in Anchorage, zeggen we toch wel met enige opluchting. Omdat de loods niet veilig aan boord kan, vaart de boot direct door naar Anchorage. We zitten al in een storm, maar uur na uur wordt de storm heftiger. Windsnelheden van 130 km per uur worden gemeten. We varen dus in een orkaan. De golven komen tot aan dek 2. 

Het water slaat tegen de ramen aan. Het water slaat zelfs over de boeg op dek 3. De kapitein houdt ons ieder kwartier op de hoogte. De wind blaast vol op de bakboordzijde van de boot. De boot begint schuin te hangen en met het uur schuiner. Zo schuin uiteindelijk dat we echt kracht moeten zetten om naar de andere kracht van de boot te lopen. Iedereen loopt scheef om het evenwicht te kunnen bewaren. De winkels zijn al gesloten, veel koopwaar ligt over de grond verspreid. In de restaurants zijn de stoelen aan de andere kant gekomen, veel serviesgoed ligt kapot op de vloer, overal liggen handdoeken om het water op te vangen (ook in onze hut is de vloerbedekking drijfnat). De restaurants gaan ook dicht, het is te onveilig voor de medewerkers. De liften mogen niet meer gebruikt worden. Het zwembad is leeg gepompt. Pas na een paar uur varen we uit de depressie, Cook Inlet in.

 

Maar we liggen nu in Anchorage. Er schijnt een flauw zonnetje. Wat een contrast met het weer van de afgelopen twee dagen. En nu gaan we genieten van de natuur in Alaska. 

Anchorage is gek genoeg niet de hoofdstad van Alaska, dat is Juneau. Bijna de helft van alle mensen in Alaska woont in Anchorage. Anchorage heeft 275.000 bewoners en, echt waar, 1.500 elanden. De elanden liggen gewoon in de tuinen van de bewoners, steken de weg over zonder acht te slaan op het verkeer, maar zijn toch vooral ‘s ochtends en ‘s avonds te vinden bij Kincaid Park, Potter Marsh en Point Woronzof Park. Deze locaties liggen bijna allemaal op de Tony Knowles Coastal Trail, een fietsroute van in totaal 36 kilometer. 

De Nieuw Amsterdam legt aan op een beveiligd industrieterrein. Er is namelijk ook een Amerikaanse legerbasis op het industrieterrein. We mogen daarom ook niet wandelen naar het centrum van Anchorage. Bussen staan klaar om ons naar het centrum te brengen. Vanaf daar is het nog een paar minuten wandelen naar een fietsverhuurbedrijf, Downtown Bicycle Sales and Repairs. We huren twee fietsen. Voordat we de trail opgaan, lopen we eerst naar de buurtsuper Lucky Grocery & Delit aan de overkant van de straat. We kopen broodjes en een snack voor onderweg. 

We fietsen langs de kust. De trail is vernoemd naar een voormalige gouverneur van Alaska en volgt de kust van Cook Inlet van Downtown Anchorage naar Kincaid Park. Het is zeker nog geen lente in Anchorage. Langs de trail ligt nog sneeuw. De bomen zijn nog kaal. 

En dan zien we al onze eerste wildlife van de vakantie. Achter een struik komt een jonge eland tevoorschijn. Hij loopt door het water, drinkt wat, kijkt ons aan en verdwijnt op zijn gemak weer het park in. Even verderop zien we in Westchester Lagoon een groep Canadese kraanvogels bezig met een ritueel. De vogels strekken hun nek uit en roepen naar ….

We bezoeken het Earthquake park, een herdenkingsplek voor de 75 huizen die in 1964 bij de hevige aardbeving in het water van de Cook Inlet verdwenen. Het was de krachtigste aardbeving van de vorige eeuw. De aardbeving duurde vier minuten. Op de schaal van Richter werd 9,2 gemeten. Informatieborden in het park vertellen over de aardbeving en de gevolgen van de aardbeving voor dit gebied. 

We fietsen verder en rijden Point Woronzof Park in. Dit park is aangelegd en dankt zijn naam aan een lid van een Russische expeditie uit 1794. Het park heeft een prachtig uitzicht op de inham en de omliggende bergketens. Met een beetje geluk kunnen we walvissen spotten in de inham, terwijl vliegtuigen landen en opstijgen vanaf de internationale luchthaven. Vliegtuigen zien we genoeg, walvissen (nog) niet. Een leuke plek om te picknicken. We pakken de koffie, thee en belegde broodjes uit de rugzak. 

Tijd om terug te gaan. We fietsen de trail nogmaals, maar nu in noordelijke richting. In de verte zien we de Nieuw Amsterdam al liggen. Om 4 brengen we de fietsen terug en lopen terug naar de bus, die ons weer naar de cruiseboot brengt.

De getijdenverschillen tussen eb en vloed zijn vandaag groot, maar liefst 8 meter. Zo zijn we vanmorgen nog vanaf dek 1 van de boot gegaan, zo lopen we  's middags de loopbrug naar dek 3 op. 

Vorige dag       Volgende dag