Boottocht naar Rovinj - Limbaai - Red Island

De wekker staat weer vroeg. Niet alleen om de jarige Bryan en opa toe te zingen, maar ook omdat we vroeg in de jachthaven van Pula moeten zijn. We kunnen geen boot huren, want in Kroatië is een vaarbewijs verplicht. En Ben heeft alle rijbewijzen op de weg, maar geen enkel op het water. We hebben daarom een bootexcursie geboekt bij Orion Travel. 

Om klokslag 9 uur varen we de jachthaven uit. We zitten op het voordek. Vanaf de boot hebben we een prachtig uitzicht op de vaarroute. We varen door het Fažana-kanaal, langs de Brijuni-archipel, langs de kust omhoog naar Rovinj. We zijn niet alleen op het water. Overal varen boten, groot en klein. Sommige boten worden vergezeld van een groep meeuwen. Op een paar honderd meter van de boot zien we opeens twee dolfijnen zwemmen. 

Na anderhalf uur varen meren we aan in het schilderachtige stadje Rovinj, bekend als het "Klein Venetië" van Kroatië. Rovinj is één van de oudste steden van Istrië. Rovinj lag aanvankelijk op een eiland. In 1763 werd Rovinj met het vasteland verbonden, waardoor het op een schiereiland kwam te liggen. 

Een lokale gids wacht ons op en neemt ons mee naar het oude centrum van Rovinj. Al wandelend geeft zij ons geschiedenisles over Rovinj. Zo leren wij dat in Rovinj door de eeuwen heen veel machthebbers heeft gekend. Italiaanse invloeden zijn nog steeds goed zichtbaar in Rovinj. Alle straatnamen staan bijvoorbeeld ook in het Kroatisch en Italiaans. We slenteren door het oude centrum in een doolhof van kronkelende, smalle straatjes met gekleurde gevels naar de kerk op de top. De oude huizen staan dicht op elkaar gebouwd. 

Rovinj is ook de stad van de tabaksproducenten en de sardientjes. In de lokale tabaksfabriek worden vele bekende merken geproduceerd voor de Kroatische markt en voor andere omliggende landen. Dat is eigenlijk al begonnen in de 19e eeuw. We lopen langs de oude tabaksfabriek, waar de gids weer een prachtig verhaal vertelt over de vrouwen die in de tabaksfabriek of in de sardientjesfabriek werkten. Op zich was het al heel bijzonder dat vrouwen zelf geld verdienden in die tijd. Voor voorbijgangers was er nooit een reden om te vragen waar zij werkte. De geur van tabak of van sardientjes, die de vrouwen bij hun droegen, was zo sterk (of eerlijker gezegd, de vrouwen stonken altijd). 

Bij de kerk eindigt de rondleiding. Op de kerk staat een beeld van heilige Euphemia. Euphemia is de beschermheilige van de stad Rovinj. In 800 spoelde een marmeren sarcofaag op het strand. De bewoners probeerden de sarcofaag met ossen en paarden naar de stad te trekken, maar er kwam geen beweging in. Euphemia  vertoonde zich aan een kleine jongen en zei tegen hem dat hij de sacrofaag moest dragen. Met zijn handen tilde hij de sarcofaag op en droeg de sarcofaag naar de kerk op de top van de hoogste berg van Rovinj. Door deze legenda is Rovinj een bedevaartsoord geworden voor mensen die de kist met eigen ogen willen aanschouwen. 

Ook is het standbeeld van Euphemia een weervoorspeller. Bij mooi weer kijkt zij naar de Adriatische Zee. Wanneer zij zich omdraait, en dus naar het vasteland kijkt, gaat het regenen. Het is prachtig zonnig weer en inderdaad kijkt Euphemia naar de zee. Nou moeten we nog een keer terug bij regen. Of wellicht kan een andere toerist ons laten weten of Euphemia bij regen echt naar het vasteland kijkt?

We varen verder naar het noorden en genieten van de lunch aan boord en tegelijkertijd van het uitzicht en de rust van de baai van Lim. De Limbaai is een 12 kilometer lange rivierkloof met aan weerszijden steile beboste bergen van 20 tot 150 meter hoog. De Limbaai was eeuwenlang de grens tussen de toen nog Romeinse provincies Italia en Dalmatië. Lange tijd was de baai een schuilplaats voor piraten. 

Vanwege de geringe breedte van de Limbaai wordt de baai ook wel een kanaal of een fjord genoemd maar het is een ria, een rivierdal dat uitmondt in zee. De lange baai zit vol vis. Het is een natuurlijke broedplaats en veel soorten vis overwinteren in dit gebied. Regelmatig worden er dolfijnen gespot. Maar vandaag laten de dolfijnen zich niet zien. 

We varen tot aan de Piratengrot. De Piratengrot is inmiddels omgebouwd tot een piratenrestaurant. Bij het restaurant keert de boot, onder verontwaardigde reacties van een andere boot. Of we maar heel snel weg willen varen. Pas buiten de baai mag onze boot weer snelheid maken.

Voor de kust van Rovinj ligt Red Island, een van de topstranden van Istrië. We wandelen eerst het eiland rond. Het lijkt wel alsof de meeuwen de baas zijn op het eiland. De meeuwen zitten echt overal, zelfs op de prullenbakken. Bryan en Ben gaan even snorkelen in een rustige baai. 

Om kwart voor 5, en echt geen minuut later zoals bij alle vertrekpunten, vertrekt de boot van Red Island. De boot zet weer koers naar Pula. 

Volgende             Vorige