Okanogan National Forest

Na een klein half uurtje rijden stoppen we bij Rainey Pass. De meeste toeristen denken dat ze nog steeds in North Cascades National Park zijn, maar Rainey Pass ligt  in Okanogan National Forest. Aan de linkerkant van de weg ligt een kleine parkeerplaats met 40 parkeerplekken, van waar de Maple Pass Loop (ook wel bekend als de Heather - Maple Pass loop omdat we de Heather Pass oversteken) start. Het is een wandeling van bijna 12 kilometer met een te overbruggen hoogte van ruim 600 meter, exclusief de korte afslag naar Lake Ann.

Bij het self-service pay station kopen we de National Forest Recreation Day Pass. Op een bonnetje schrijven we de datum van vandaag, het kenteken van de auto en rekenen het parkeergeld af door een enveloppe met 5 dollar in een brievenbusje te stoppen. De bon leggen we op het dashboard.


Tussen Mazama en Winthrop ligt een commandocentrum van de brandweer. Op een grote vlakte staan opleggers met zwart geblakerde graafmachines en koepeltentjes, waar de brandweermannen en -vrouwen in slapen. Er zijn diverse bosbranden in de omgeving die vandaag letterlijk en figuurlijk roet in onze wandeling kunnen gooien. Bij het Visitor Center vertelden ze ons gisteren dat de Maple Pass Loop net weer geopend is, maar dat we - afhankelijk van de windrichting - nog wel last van de rook kunnen hebben. Gelukkig valt het vandaag reuze mee met de rook.


Op advies van vele wandelaars, die voor ons de wandeling gelopen hebben, lopen we tegen de klok in. Met de klok mee is het eerste gedeelte van de wandeling erg veel klimmen. Ook zouden de vergezichten mooier zijn wanneer we tegen de klok in lopen.



Na een half uurtje wandelen door het bos nemen we de afslag naar Lake Ann. Lake Ann is nog een kilometer lopen. Op een paar boomstammen drinken we aan de oever van het meer een kopje thee en koffie. Aan de oever ligt zelfs nog een beetje sneeuw. In de verte zien we de Maple Pass al liggen. Na een kwartiertje staan we weer op en lopen terug naar het hoofdpad dat boven het meer langs loopt. We doorkruisen een strook met wilde bloemen en komen uit bij Heather Pass, op 1.860 meter.



Op de heuvel blijven we links lopen en klimmen verder omhoog naar Maple Pass. We zoeken een schaduwrijk plekje, eten onze lunch op en genieten van het uitzicht. Wat kunnen we ver kijken en wat is het contrast groot. In het oosten zien we kale bergen, in het westen zijn de dalen groen en de bergtoppen bedekt door gletsjers. Maple Pass ligt op 2.012 meter. De bergtoppen om ons heen zijn nog hoger. Eigenlijk vragen we ons af hoe de wandeling dan nu toch verder gaat.



Daar komen we gauw achter. Het echte klimwerk begint. Het laatste stuk is echt steil. Het wandelpad blijft maar stijgen en niet zo’n klein beetje ook. Echt ontmoedigend is het om te kijken waar het wandelpad naar toe gaat. En dat dan toch doen. Onze bovenbenen willen niet meer, de ademhaling gaat steeds moeizamer, de ‘drinkpauzes’ volgen elkaar steeds sneller op, de stapjes worden steeds kleiner. En dan staan we op het hoogste punt van vandaag (2.088 meter), een uitloper van Frisco Mountain. Als we naar beneden kijken, zien we tientallen bochtjes die we straks moeten lopen om weer bij de auto te komen. Het wandelpad moedigt ons al aan: we mogen afdalen. In de laatste vijf kilometer overbruggen we 600 meter hoogteverschil.




5 uur en 45 minuten later, 17 kilometer en 23.870 stappen, 144 beklommen trappen en 188 afgedaalde trappen op het Garmin-horloge verder, staan we weer bij de auto.

Vlak na we de Washington Pass over rijden slaan we nog even linksaf, de NF-500 op. Op het uitzichtpunt genieten we nog kort van het uitzicht op de bergen Liberty Bell Mountain, Early Winters Spires and Kangaroo Ridge. We gaan een ijsje halen en lekker op onze veranda opeten.


Reacties

  1. Wow lijkt wel op die ene crazy wandeling van vorig jaar. 'Dit pad is niet legal'. Die heeft jullie hier wel op voorbereid. Mooie foto's van boven op de berg. Gelukkig goed weer ervoor. Vorig jaar konden we met al die mist niets zien.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Inderdaad, ik denk dat de wandeling van vorig jaar zelfs nog iets mooier (afwisselender) was geweest als het niet zo mistig was geweest. Maar de wandeling van gisteren was wel veel zwaarder.

      Verwijderen
  2. Wow duidelijk komen jullie straks met crazy gespierde benen thuis. Wel leuk zo dat uitzicht kan je lekker ver de natuur in kijken

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Golden Circle (dag 1)

Onze snorkeltochten op Bonaire

Inscheping