Heart of Florida

De arts wilde nog een MRI-scan maken. De verzekeringsmaatschappij wilde echter eerst een beargumenteerd verslag van de dokter voordat ze toestemming wilde geven voor een scan. Met enige vrees zagen we het weekend aankomen. In de afgelopen 24 uur hebben we constant overleg gehad met de ANWB over de patstelling: zonder toestemming geen MRI-scan, zonder MRI-scan geen ontslag uit het ziekenhuis.

Het lukte maar niet om de dokter te spreken, laat staan om een verslag van hem te krijgen. We konden niets anders dan de geplande scan annuleren. Met enige vrees zagen we het weekend aankomen. Het zou toch niet zo zijn dat hij in het ziekenhuis moest blijven omdat er in het weekend zeker geen toestemming zou komen. Om 20.00 uur mocht Ben opeens naar huis. Geen dokter aan bed, alleen een telefoontje naar de zuster dat hij ontslagen werd. Met een recept voor antibiotica mocht hij weer vakantie gaan vieren. Hij mag alles weer. Na eerst verbazing (gisteren werd ons nog verteld dat Ben geen auto meer mocht rijden) natuurlijk blijdschap. We gaan weer vakantie vieren.

===========================================================================================================

Bedankt voor alle lieve reacties. Ben knapt langzaam op. Waarschijnlijk door de overgang van het Nederlandse weer naar het vochtige weer in Florida heeft Ben bronchitis gekregen. Hij krijgt daarvoor antibiotica. Omdat hij ook buiten bewustzijn is geweest waarbij zijn lichaam schokkende bewegingen maakte, ligt hij op de afdeling neurologie. De arts wil nog verder onderzoek doen naar een mogelijke epilepsie-aanval. Daarover is overleg met Nederland. Zelf denken we eerder dat hij is flauw gevallen.

Als ‘echte Amerikanen’ waren we al helemaal gewend aan betalen met de creditcard. We hadden dus niet heel veel contant geld. Door de storm werkte het creditcardapparaat in de taxi niet, waardoor we ‘s avonds na vijf taxiritten nog $ 8 in de portemonnee hadden zitten. Wel bijzonder dat de prijs per rit soms $ 10 scheelden, maar we gaan ons daar nu niet over druk maken. In eerste instantie had ik het plan opgevat om na het bezoek aan Ben de taxi te laten stoppen bij de Publix, daar geld te pinnen en wat kleine boodschappen te doen, en dan naar huis te lopen. De verhalen van de taxichauffeur weerhielden me daar maar van. Nog niet zo geleden was een man daar door een slang gebeten. En omdat het in Florida al rond half negen donker begint te worden, leek mijn plan toch niet zo’n goed plan.

Vanmorgen zijn Bryan en ik samen gaan wandelen naar de Publix, een wandeltocht van 1,8 miles. Een deel van de wandelroute loopt langs de US-27. Auto’s en vrachtauto’s razen daar met 55 miles per uur voorbij. Een voetpad ligt er niet. Met lege rugzakken, sokken en sportschoenen aan (voor het geval we in het gras ‘iets’ tegen kwamen) gingen we op pad. Langs de US-27 kozen we ervoor om toch maar door het gras te gaan lopen. Er ligt wel een hele smalle ‘vluchtstrook’, maar het leek ons toch niet echt veilig om daar te gaan lopen. Dan maar door het gras en goed uitkijken. Gelukkig was het gras laag, met veel kale plekken. We hebben geen slang gezien, wel een heleboel rubberen (slangen) van autobanden. Begeleid door het geluid van automotoren aan de linkerkant en aan de rechterkant het getsjirp van krekels kwamen we na 40 minuten wandelen in de hete zon aan bij de Publix. In de winkel weer heerlijk afgekoeld en met de boodschappen in onze rugzakken en een koel flesje water liepen we weer terug. We hebben onze beweging voor vandaag wel gehad.

Toen we thuis kwamen, had Laura de was al opgevouwen. Heel lief, alleen was de was nog niet gewassen ….

===========================================================================================================

De vakantie krijgt plotseling een andere wending. Ben ligt in het ziekenhuis. Gisterenmiddag werd hij weer steeds moeier. En vannacht gloeide zijn hoofd helemaal. Vanmorgen stond hij op en kreeg een aanval en verloor tijdelijk het bewustzijn. Een half uur later stond de ambulance voor de deur. Na een kort onderzoek namen zij hem mee naar het ziekenhuis Heart of Florida. Wij mochten niet mee met de ambulance.

En niemand anders heeft een rijbewijs. Wij wilden een taxi bellen, maar sinds gisterenmorgen hebben wij geen telefoon en internet meer. Een taxibedrijf via internet opzoeken lukte dus niet. Gelukkig kwam er net een jogger langs ons huis, die ons direct hielp. Wat een geluk dat er niet alleen toeristen op Highgatepark logeren, maar veel woningen ook gewoon dagelijks bewoond waren. Zij belde een taxi voor ons. Een half uurtje waren wij ook in het ziekenhuis, 10 miles verderop.

Bij binnenkomst begon het invullen van de formulieren. Ben had al allerlei onderzoeken achter de rug, de uitslagen waren goed. Dat betekende wel dat Ben de nacht in het ziekenhuis voor observatie moet doorbrengen. Hij verhuisde van de ER naar zaal 200, verdere behandeling door de neuroloog. Contact gehad met de ANWB, die vervolgens contact legt met SOS International en DSW. Vervelend was wel dat de hulpverleningsinstanties (nog) geen factuuradres wilde geven aan het ziekenhuis. Ook na een tweede poging door het ziekenhuis gaven ze de informatie niet. Het ziekenhuis kwam vervolgens met een eerste factuur voor $ 6.466,48 die we moesten betalen. En dat waren de kosten voor de onderzoeken tot nu toe. Een tweede factuur komt nog. Maar het belangrijkste is dat Ben weer beter wordt.

 

Volgende dag      Vorige dag