Ben en Jeanette op reis

Na onze twee overnachtingen bij Bakubung verhuizen we naar het Black Rhino Game Reserve, overigens ook onderdeel van het Pilanesberg Nationaal Park. Black Rhino Game Reserve is een privé wildreservaat, opgenomen in het Pilanesberg National Park aan de noordwestelijke kant. Het zonnetje schijnt. We laden de koffers in de auto en rijden naar de ingang van Pilanesberg Nationaal Park. Black Rhino Game Reserve ligt maar op 45 minuten rijden, dus we kunnen nog wel een paar uurtjes zelf dieren spotten. Althans dat denken we, want het park is gesloten omdat de medewerkers staken. We kunnen dus niet veel anders dan door rijden naar ons laatste overnachtingsadres. Veel te vroeg komen we daar aan. Maar we mogen inchecken, we kunnen alleen onze lodge nog niet in. Het wordt ook nog spannend of de game drive van vanavond doorgaat. Gisteren is de safari-jeep vast komen te zitten in de modder en moest er een reddingsoperatie op gang worden gezet. In deze regio is in een week tijd 500 mm regen gevallen...

Bakubung Bush Lodge is een vakantiepark, met allerlei faciliteiten. Naast een zwembad ligt er op het park een wellnesscentrum, een fitness, een tennisbaan en een kidsclub. Het restaurant is een buffetrestaurant. Onze hotelkamer kijkt uit op de waterpoel. Het knobbelzwijn en haar twee jongen gaan misschien ook wel naar de waterpoel.  Bij het maken van de foto van het knobbelzwijn lopen ook nog twee apen, op nog geen meter langs. Ze stoeien wat samen en dan gaat een aapje nog even goed poseren voordat ze weg rennen. Na de intieme accommodaties van de afgelopen dagen is het wel even wennen op Bakubung Bush Lodge. We zijn gewend om met vier of zes personen in het restaurant te zitten of op gamedrive te gaan. Nu zitten we met 22 personen in een safari-jeep en in het restaurant kunnen wel 100 personen eten. De afwisseling is ook wel weer leuk. We zijn anoniem en zorgen weer voor onszelf. Na een zeer regenachtige avond gamedrive kiezen we ervoor om het Nationale Park alleen met eigen auto...

En ook nu weer is de laatste gamedrive geweldig. Onze gids laat 'gearbox'-road links liggen. We rijden naar het zuidwesten van het reservaat. Wat een verademing. Dit gedeelte is veel vlakker, waardoor het regenwater veel makkelijker kan weglopen. We moeten nog wel even dwars door de rivier Sterkstroom, maar laat dat maar aan onze gids over. Wel een beetje spannend, want het water staat wel erg hoog en de stroming is sterk (zeker op de terugweg). Het landschap is prachtig. Veel bomen, wijdse savannes, paarsachtige bloemen en veel dieren. Over de savanne zien we  een hele bijzondere vogel vliegen, de langstaartweduwnaar. Mannetjes van deze grote zangvogel hebben een staart van meer dan 16 inch (meer dan het dubbele van hun lichaamslengte) die trots wordt getoond aan de vrouwtjes in een spectaculaire, zware en langzame fladderende luchtshow. Zodra het broedseizoen voorbij is, verliezen deze indrukwekkend versierde mannetjes niet alleen hun staart, maar ook al hun zwarte verenklee...

Van de week hebben twee medewerkers van een ander lodge geprobeerd om de rivier over te steken. De auto's liggen nu ergens verderop in de rivier. Gelukkig konden ze zelf snel de kant opklimmen. We steken dus voor iedere gamedrive de berg weer over, een route van bijna 2 uur (heen en terug) over de meest dramatische paden. En dat wordt er iedere dag niet beter op. Al het regenwater komt uit de bergen naar beneden. De 2x4 safari-jeeps laten enorme sporen na in de natte roodachtige klei. Op sommige plekken lijkt het alsof zelfs onze 4x4 safari-jeep het niet meer gaat redden, maar onze ervaren gids Wyseman, die ook nog eens enorm voorzichtig rijdt, lukt het toch iedere keer weer. De gidsen noemen de berg de 'gearbox', omdat tijdens de rit zoveel geschakeld moet worden. Volgens ons vindt onze gids Wyseman het allemaal geweldig. Hij vertelt steeds stralend dat hij nog maar een van de weinige gidsen is die over de berg 'gearbox' wilt rijden. Inmiddels heeft de Zuidafrikaan...

Op naar de volgende safari bestemming! Maar niet voordat we in de vroege ochtend nog een laatste regenachtige game-drive hebben gereden.  Het is zomer in Zuid-Afrika. En bij zomer denk je aan lekkere temperaturen en de zon aan een strakblauwe lucht. In de zomer valt in deze regio best wel veel regen, maar het lijkt nu wel regenseizoen. Er valt net zo makkelijk 30 mm regen per dag. Temperatuur ligt wel boven de 20 graden, maar het regenachtige weer en een open jeep, we zijn blij dat we onze winterjas bij ons hebben. Ondanks de regen is de laatste gamedrive in Mabula Private Game Reserve geweldig. Daar zag het in het begin niet naar uit. Af en toe zien we zebra’s, impalas en wilde beesten onder de bomen schuilen voor de regen. Maar op de radio van de gidsen is het stil, heel stil. Niemand meldt dat ze wildlife spotten. ‘Another day at the office’, meldt de centralist. We rijden rond, maar zien zelfs vele kilometers helemaal geen dieren. En dan horen we op de radio dat cheetahs gezien...

De B&B ligt vlak bij de luchthaven. Dat was gisteravond heel fijn, maar het luchtverkeer gaat in Johannesburg dag en nacht door, dus af en toe horen we in bed wel een vliegtuig landen of opstijgen. De koffers zijn niet uitgepakt, dus we kunnen gauw uitchecken. Om 9 uur staat onze huurauto voor de deur. We rijden in een Nissan Magnite, met automaat. In Zuid-Afrika rijden ze links, dus dan is een automaat toch wel fijn. Even weer omdenken want de ruitenwisser zit nu links en de richtingaanwijzer zit rechts in de auto. Dus bij de eerste kruising zwaaien de ruitenwissers nog over de ramen, maar het went weer snel. Op naar Mabula Game Reserve, bijna 200 kilometer noordelijk vanaf ons eerste overnachtingsadres. Net voorbij Pretoria - op de N1 richting de hoofdstad Polokwane van de provincie Limpopo - maken we kennis met het electronische tolsysteem in Zuid-Afrika. Onze huurauto heeft een e-tag. Zodra we onder de elektronische tolpoort rijden, horen we een ‘piep’. De tag registreert ons e...

Net als negen jaar geleden hebben wij een reis geboekt bij zuidafrikaspecialist.nl, een grote internet touroperator die zich met name richt op de Nederlands sprekende vakantiegangers. Bij de organisatie werken Nederlanders, Belgen en Zuid-Afrikanen, zowel vanuit Zuid-Afrika als Nederland. We hebben steeds prettig contact gehad met Lies, een Belgische medewerker die zelf in Zuid-Afrika woont en werkt.  Twee maanden voor vertrek hebben we nog even getwijfeld of we deze reis wel moesten ondernemen. Verontrustende berichten in het AD over een overval en gijzeling van twee Nederlanders door zes gewapende mannen en een eerder bericht waarbij de chauffeur van een rijdende auto door de hand werd geschoten en overvallen, gaven bij ons behoorlijk wat twijfels over de veiligheid in Zuid-Afrika. Maar Lies nam de twijfels gauw bij ons weg. Zij vertelde dat beide overvallen in de buurt van een township waren gebeurd. Wij reizen over de hoofdwegen door de meest veilige provincie van Zuid-Afrika, ...

Ons vliegtuig vertrekt pas om 19.50 uur. Dus we hebben op onze reisdag nog bijna een volle dag om nog een paar bezienswaardigheden te zien, langs onze autorit naar het vliegveld. We hebben nog een paar watervallen voor het laatst bewaard, en dat zijn toch wel een paar van de meeste bekende - en dus toeristische - watervallen in IJsland. Maar eerst nog gisteravond. De Aurora-app meldt aan het einde van de middag dat de KP-index 5 is. Deze index geeft de sterkte van geomagnetische activiteit aan. De KP-index loopt van 0 tot 9 en hoe hoger de KP-index, des te meer kans om het Noorderlicht te zien. Echter, het moet ook donker zijn en ook nog grotendeels onbewolkt. Om de paar minuten kijken we op de app. Ten noorden van Reykjavik kleurt de kaart rood, de beste locaties om het noorderlicht te zien. Bij ons blijft de kaart oranje, maar we zien de kans om het noorderlicht te zien langzaam stijgen naar 41%. De eerste meldingen komen binnen, 180 kilometer van ons vandaan. Dan zakt de index bij o...

In Reykjanes Peninsula en Reykjanes Ridge is het weer onrustig. In de afgelopen 24 uur zijn 105 aardbevingen geregistreerd. Experts verwachten binnenkort een nieuwe uitbarsting in deze regio. Wij kiezen voor een unieke show in Vik, waarbij een vulkaanuitbarsting wordt nagebootst, met lava van de Katla vulkaan. Van dichtbij kunnen we de gesmolten lava (1100 °C) zien vloeien, horen sissen en de intense hitte voelen. Na een leuk openingswoord kijken we een korte educatieve video over IJslands vulkanisme en de vulkanen in de buurt - waaronder de Katla-vulkaan. De gastheer vertelt hoe de omringende vulkanen de lokale bevolking door de eeuwen heen hebben beïnvloed. De overgrootvader van de eigenaar moest in 1918, bij de laatste uitbarsting van Katla, vluchten. Katla is een van de meest actieve vulkanen van IJsland en is sinds het jaar 1100 minstens 20 keer uitgebarsten. In 2023 vertoonde de vulkaan wel weer activiteit, maar vooralsnog ‘slaapt’ Katla. Het evacuatieplan voor een mogelijke nieu...