Posts

Posts uit september, 2014 tonen

Terugblik

En dan zijn we 26 overnachtingen en bijna 5.200 autokilometers verder. New York lijkt al weer heel ver weg. Ons vliegtuig naar Washington vertrekt om kwart voor 9. En dan wordt het rennen om de aansluitende vlucht naar Amsterdam te halen. Het was een geweldige vakantie. We hebben zoveel gezien, beleefd en ook geleerd. Bedankt voor het meelezen. We gaan ook weer blogs volgen. Onze tips en lessen hebben we nog even op een rijtje gezet. Wellicht zit er een tip voor je bij. En andere tips horen we ook weer graag. Reizen in Amerika betekent altijd veel in de auto zitten. Achteraf denken we dat we minder autokilometers hadden kunnen maken door vanuit een centrale overnachtingsplaats naar verschillende nationale parken te rijden. En als dat niet kan, zoeken we hotels dichterbij of in het nationaal park dat we die dag bezoeken. Nu hebben we af en toe een bezoek aan een nationaal park moeten afbreken, omdat we nog zo’n stuk naar ons overnachtingshotel moesten rijden. Tijdens de rondreis he

Filmset langs 26 mile bike path

Afbeelding
Op onze laatste vakantiedag genieten we volop van de zon en het strand met een fietstocht vanaf de pier van Santa Monica langs de Stille Oceaan en vele stranden. Officieel fietsen we (een gedeelte van) het ‘ Marvin Braude Bike Path ’, maar bij de lokale bevolking kent iedereen het fietspad als ‘26 mile bike path’. In de steeg van de patio staan verschillende Amerikaanse fietsen. Amerikanen fietsen veel op kleine en dikke banden. We proberen er een paar en kiezen de beste fiets uit. De remmen doen het niet geweldig, maar de roest op de handremmen geeft zo’n piepend geluid dat de mensen ons wel horen aankomen. Onze knieën komen nog net niet tegen het stuur. We passen de zadelhoogte aan en fietsen eerst nog een beetje onwennig. Vlakbij de patio ligt een voetgangerstunneltje. Op die manier komen we makkelijk bij het strand. Het fietspad ligt direct naast het tunneltje. Onze fietsroute begint bij marker 20 mile (Santa Monica California Street). Het fietspad ligt op het strand. We de

The famous Santa Monica stairs

Afbeelding
Vandaag een dag van veel autokilometers. Vanuit Laughlin rijden we naar Los Angeles. We wilden vooraf nog stoppen in Joshua Treepark, maar we hebben ondertussen langs de autowegen al zoveel Joshua Trees ‘in het wild’ gezien dat we besluiten zoveel mogelijk kilometers op de Interstates 15 en 40 te maken. Onderweg stoppen we nog wel voor een zelf gemaakt ontbijtje en ‘s middags bij McDonalds zodat we ons reisblog van gisteren alsnog kunnen uploaden. Eigenlijk hebben we op de gehele reis redelijk tot goed internet gehad. Internet was ook altijd bij de overnachtingsprijs inbegrepen. Alleen in Laughlin moesten we apart betalen voor het internet en toen bleek dat de server zo verouderd was dat een laptop met Windows 8 geen toegang krijgt tot de server. We kunnen goed door rijden. Het verkeer rondom Los Angeles is hectisch. Over vijf rijbanen kunnen we rijden. Eigenlijk vier, want de linker rijbaan is voor carpoolers. Auto’s schieten ons links en rechts voorbij. Het verkeer is veel drukker

Wilde ezels op Route 66

Afbeelding
Route 66 was een historische autoweg waarmee je van Chicago naar Los Angeles kon rijden. Ooit was deze weg bijna 4.000 km lang. In 1985 is Route 66 opgeheven, maar er ligt nog steeds een oud traject. Bij afslag Ash Fork rijden we Route 66 voor de eerste keer op. In Ash Fork stopt de historic route echter ook weer. De weg houdt gewoon op. We draaien om, gaan de Interstate 40 weer op en bij de volgende afslag (139) proberen we het nog een keer. We vervolgen Route 66 over Crookton Road. Naast de weg loopt een spoorlijn. De Amtrak-locomotieven met ontelbare wagons denderen ons voorbij. Motorrijders op veelal Harleys, met wapperende lange haren onder een bandana, rijden ons tegemoet op Route 66 East. Route 66 loopt door Seligman, een ontzettend leuk authentiek dorpje. Het dorpje ademt nog de sfeer uit de jaren vijftig. Overal staan oude auto’s. Prachtige muurschilderingen over Route 66 versieren de muren van motels. De winkeliers verdienen vast goed aan Route 66 en toch voelt het dorp n

Upper Antelope Canyon

Afbeelding
Bij het ontbijt krijgen we de al veelbesproken pannenkoeken van Jim en Verda. De Amerikanen ontbijten veel met havermoutpap. Bij de ontbijtbuffets in de hotels ligt er altijd genoeg van. Als we naar de grijze pap kijken, hebben we al geen trek meer. We hebben al een paar pannenkoeken op, overgoten met een heerlijke botersiroop, en ze smaken prima. Wel verbazen we ons over het dikke beslag. Jim geeft ons het recept en vertelt erbij dat het havermoutpannenkoeken zijn. Een truc uit het verleden om de eigen kinderen havermout te laten eten. Voor hun memorialboek schrijven we nog een bedankje en maakt Jim een foto van ons. Met een stapel pannenkoeken in onze rugzak en een knuffel nemen we afscheid van hen. Op het ochtendprogramma staat een bezoek aan de Antelope Canyon. De Antelope Canyon bestaat uit twee kleine canyons, Lower Antelope Canyon en Upper Antelope Canyon. We gaan naar de Upper Antelope Canyon, die we alleen mogen bekijken onder begeleiding van een gids. Thuis hebben we de t

Grand Canyon (North Rim)

Afbeelding
Over de Grand Canyon Highway rijden we de Grand Canyon in. Vlak voor de ingang staat langs de weg een kudde wilde bizons te grazen. De canyon is ongeveer 435 kilometer lang en heeft een breedte die varieert tussen 15 en 29 kilometer. Grand Canyon National Park bestaat uit de North en de South Rim. Hemelsbreed is de South Rim slechts 16 km verwijderd van de North Rim, maar met de auto bijna 320 km rijden. De North Rim is ruim 300 meter hoger dan de South Rim. De South Rim is het drukst bezochte deel van het park. Morgen bezoeken we de South Rim. Vandaag bezoeken we de North Rim.  De belangrijkste uitzichtpunten aan de North Rim zijn Bright Angel Point, Point Imperial en Cape Royal. Bright Angel Point bevindt zich aan het einde van het park. We parkeren de auto bij het Visitor Center. De wandeling naar uitzichtpunt Bright Angel is maar 400 m. Het wandelpad is smal. We kunnen elkaar net passeren. Soms is het pad aan een kant begrensd met rotsen, maar vaker ligt aan beide kanten van h

Bryce Canyon

Afbeelding
In het bed & breakfast krijgen we ‘s ochtends een heerlijk zelf gebakken ontbijt. De ingrediënten komen uit de tuin van de eigenaresse Peggy. Zij heeft een perziktaart en twee verschillende quiches voor ons gebakken. Het smaakt heerlijk, maar het is veel te veel. De perziktaart pakt ze voor ons in. Ze komt gezellig bij ons zitten. We nemen afscheid van haar en rijden richting Bryan Canyon. Bryce Canyon is een Nationaal Park gelegen in het zuidwesten van de Amerikaanse staat Utah. Bryce Canyon is beroemd om zijn unieke geologische rotsformaties. Kalk- en zandsteenformaties eroderen langzaam en vormen zo de zogenaamde hoodoos. 200 dagen per jaar ligt de temperatuur in het park overdag boven het vriespunt en ‘s nachts onder het vriespunt. Water bevriest ‘s nachts tot ijs, waardoor stukjes rots afbreken. Sommige hoodoos zijn wel 60 m hoog. De afgesleten toppen zorgen voor prachtige formaties die in het zonlicht erg mysterieus lijken. We volgen het advies van ervaren AllesAmerika

Zion National Park

Afbeelding
Om kwart over 6 gaat de wekker in onze hotelkamer. De vorige gasten hebben de wekker gezet, maar vergeten om de wekker uit te zetten. Slaperig zoeken we naar het uitknopje. Na een minuutje zoemen lukt het ons om de wekker uit te krijgen. We slapen gelukkig weer in. Om 8 uur staan we op en gaan we ontbijten. Tegen half 11 zijn we bij de zuidelijke ingang van Zion National Park. Met de America Pas is de toegang gratis. Een los kaartje kost 25 dollar per auto. We proberen de auto nog bij het Visitor Center te parkeren, maar na tevergeefs zoeken naar een lege parkeerplek op beide parkeerterreinen rijden we terug naar Springdale. Bij de ingang van het park staat ook een bord dat de parkeerterreinen tussen 10.00 en 15.00 uur meestal vol zijn. Ondanks dat het september is, is het druk in het park. In Springdale kunnen we de auto heel makkelijk langs de kant van de weg parkeren. Via een speciale voetgangersingang staan we zo weer in het park. In Zion park mogen we niet met de eigen

Valley of Fire

Afbeelding
In onze rondreis door Zuidwest Amerika reizen we door vier staten. Het merendeel van onze rondreis zitten we in Californië. We komen ook in Nevada, Arizona en Utah. Vandaag reizen we zelfs door deze drie staten. De komende drie dagen zitten we in Utah. We hebben dan te maken met een tijdsverschil van een uur. Onze dag  duurt vandaag dus maar 23 uur. Onderweg zien we voor het eerst langs de weg waarschuwingsborden voor overstekende bergschapen. Op de doorgaande weg ligt zelfs een wildrooster. Het landschap wordt ook weer bergachtig.  We komen langs de Hooverdam. De Hooverdam ligt op 48 km rijden van Las Vegas. De dam ligt op de grens van de staten Arizona en Nevada. De dam is gebouwd in de jaren dertig van de vorige eeuw en is 221 m hoog. We stoppen kort even om een paar foto’s te maken. We rijden om Lake Mead heen. Lake Mead blijkt een nationaal park te zijn. Aan het begin van het park ligt een groot meer dat als reservoir dient om het water uit de Coloradoriver op te vangen.

Welcome to fabulous Las Vegas

Afbeelding
Op naar Las Vegas. Om 9 uur stappen we in de auto voor een autorit van bijna 500 kilometer, grotendeels door de Mojavedessert. We willen zo snel mogelijk in Las Vegas zijn, waar we twee dagen zullen blijven. In de prijs van het overnachtingshotel zit geen ontbijt. We rijden eerst nog even langs Vonz, waar we yoghurt en broodjes kopen.                   De reis van Bakersfield naar Las Vegas is qua kilometers lang. We kunnen op deze wegen echter goed doorrijden. Met een gemiddelde snelheid van 100 kilometer zijn we binnen vijf uur in Las Vegas. Bij Barstow verlaten we de US 58. We slaan linksaf de I15 op. De TomTom zegt dat we over 229 kilometer rechtsaf moeten. Verkeerd rijden lijkt onmogelijk. Het is best wel druk op de I15. Onze verwachting dat we alleen en door een zandwoestijn rijden, klopt niet echt. De auto’s, campers, bussen en vrachtwagens razen voorbij. En er is volop begroeiing in de woestijn. We zien veel struiken en een heleboel Joshua Trees, die we later in onze vakant