Posts

Posts uit juli, 2011 tonen

Rustdag

Afbeelding
Zondag werd onbedoeld een rustdag. Ben lijkt een milde zonnesteek te hebben opgelopen bij de fietstocht. Hij was gisterenavond heel vermoeid en ging even liggen. Al gauw lag hij te rillen in zijn bed. Op de ouderwetse manier gevoeld dat zijn temperatuur te hoog is. (Altijd hebben we paracetemol en een thermometer bij ons en nu ……..). De gehele nacht met koude washandjes en koude baden in de weer geweest om de temperatuur niet verder te laten stijgen en liefst te laten zakken. Vanmorgen leek de temperatuur wel lager te worden, maar toch maar even naar de Walmart voor paracetomol en een thermometer. In het Amerikaans is thermometer ook thermometer, maar de klemtonen zullen wel anders liggen. Bij een tweede poging maar uitgelegd dat “I want to measure the fever’ en de verkoopster begreep me nu wel. In eerste instantie verbazing over de temperatuur thuis (doet de thermometer het wel goed?), tot doordrong dat dit natuurlijk in Fahrenheit was. Met een dagje rusten lijkt de ziekenboeg wel w

West Orange Trail

Afbeelding
De West Orange Trail loopt van Killarney Station tot Welch Road in Apopka. 40.000 tot 50.000 mensen per maand fietsen of skaten de West Orange Trail . De route heeft verschillende prijzen gewonnen, waaronder een prijs van de National Department of Transportation voor een van de 25 beste Enhancement Amerika's Projects. Er zijn plannen om de Trail te verbinden met Lake Minneola Scenic Trail naar het westen en Rock Springs Kelly Park in het noorden. En er zijn zelfs plannen om de West Orange Trail verder door te trekken zodat er een regionale verbinding (bekend als de centrale Florida Loop) van 200 miles komt. Op internet vonden we de plannen wel terug maar niet of de plannen inmiddels geconcretiseerd zijn, dus vooralsnog gaan we ervan uit dat de West Orange Trail 22 miles is (en dus een fietstocht van 44 miles, want je moet ook nog terug fietsen). Dat betekende vandaag vroeg op staan. Om kwart voor negen vertrokken we naar Killarney Station, 23 miles van Davenport, ongeveer 35 minu

Funspot

Afbeelding
Vanmorgen hebben we het rustig aan gedaan. Tegen negen uur zijn we opgestaan. Eerst natuurlijk even zwemmen in het zwembad en daarna weer ontbeten aan het zwembad. En daarna weer in het zwembad. Karen en Laura zijn niet meer uit het zwembad te slaan. Tegen twaalf uur hebben we ze er toch maar uitgetrokken, want we wilden ook nog gaan karten bij Funspot. Funsport is een klein attractiepark met vier kartbanen, botsautootjes, botsbootjes en een reuzenrad. Ook kan je er allerlei computerspelletjes doen, maar daar kwamen we niet voor. Je kunt een rode armband kopen en dan kan je in principe gratis in alle attracties. Wil je echter kermis- of computerspulletjes doen, dan moet je daar wel voor betalen. Bij de kermisspelletjes is het overigens altijd prijs. We begonnen met de blauwe kartbaan, de meest eenvoudige. Maar voor de beginnende karters toch wel even wennen. In de karts zit een rem, maar die moet je niet gebruiken, aldus de ervaren karters. Waarom er dan een rem in de kart zit? Bli

Universal Studio

Afbeelding
Het is zeven uur. Eigenlijk best al goed geslapen. Gisteren wel tegen tien uur naar bed gegaan. En eigenlijk de gehele nacht doorgeslapen. Binnen slaapt iedereen nog. Ik zit bij het zwembad met een kopje thee het blog bij te werken. Het water in het zwembad hoor ik kabbelen. Ik zie nog een paar wolkjes in de blauwe lucht. Wel duidelijk toch hoe heerlijk het hier is? Ik ben benieuwd of er straks nog dieren langs onze tuin lopen. Nick heeft op de eerste avond dat we hier waren al een gordeldier gezien. Toch nog maar even terug naar gisteren. Na het eten zijn we een stukje gaan rennen op Highgate park. Laura en ik zijn een paar weken geleden gestart met een half uurtje hardlopen, en dat drie keer per week. We, eigenlijk meer ik, zijn bang dat wanneer we in Florida ook niet rennen de opgebouwde conditie weer weg is als we terug komen. Dus wij om half negen onze loopschoenen aan, ‘Evy’ in ons oor en lopen maar. We gaan niet verder met de hardlooplessen van Evy, maar we willen de laatste le

International Drive

Afbeelding
Vanmorgen om zes uur ging de wekker weer. Niet dat wij de wekker zelf hadden gezet. De vorige huurders moesten blijkbaar gisteren om zes uur opstaan (en hadden de wekker niet uitgezet). We zijn een half uurtje later opgestaan. De koffers moesten nog uitgepakt worden en daarna zijn we maar eens het huis gaan verkennen. De woning is prachtig. Met de filmpjes en foto's van de Engelse eigenaren hadden we wel een aardige indruk gekregen, maar de werkelijkheid overtreft onze verwachtingen. Het huis heeft vier slaapkamers en drie badkamers. We hebben niet alleen in iedere slaapkamer een walkincloset maar de master bedroom heeft zelfs een walkindouche. Vandaag was het toch nog wel steeds een verrassing wat er achter iedere deur zit. Het huis kent maar liefst twaalf binnendeuren. En onze woning is nog bescheiden op Highgate Park. Het ene huis is nog mooier dan het andere. Op het park zelf is het heel rustig. Niet alle huizen zijn verhuurd. Ook wonen er mensen op het park. Voor deze huize

Op weg naar Florida

Afbeelding
Stel dat de wekker het niet doet? Of stel dat de stroom ‘s nachts uitvalt? Stel dat Nick en Karen de bus missen? Stel dat ………. Wat zo’n bijzondere reis al niet met je doet! De wekker ging om half zes. Natuurlijk waren we al wakker om half zes, en om half twee en om drie uur …… Nog voor half zeven reden we de straat uit. Even snel met Noord-Ierland ge-smst. Nick en Karen stonden ook al op de bus te wachten. Het regende zachtjes. Richting Schiphol was er weinig verkeer op de weg. Het was nog maar net zeven uur geweest of we waren al op het parkeerterrein van Happy Parking. Nog wat formaliteiten regelen (de auto moest nog een nachtje langer parkeren) en daarna naar Schiphol. Bij Albert Heijn een broodje gekocht, want we hadden nog niet ontbeten. Vanaf kwart over acht konden we ons melden bij de incheckbalie van United Airlines voor de vlucht naar Washington. Maandag hadden we al online ingecheckt en de boardingpassen geprint, maar we konden toch gewoon aansluiten in de rij. Mijn boa